The Twilight Saga: New Moon (2009)

Recensie The Twilight Saga: New Moon CinemagazineRegie: Chris Weitz | 121 minuten |  drama, avontuur, romantiek, fantasie | Acteurs: Robert Pattinson, Kristen Stewart, Taylor Lautner, Ashley Greene, Peter Facinelli, Elizabeth Reaser, Kellan Lutz, Nikki Reed, Jackson Rathbone, Bronson Pelletier, Alex Meraz, Kiowa Gordon, Billy Burke, Chaske Spencer, Edi Gathegi, Rachelle Lefevre, Michael Sheen, Christopher Heyerdahl, Charlie Bewley, Daniel Cudmore, Dakota Fanning, Graham Greene, Anna Kendrick, Michael Welch, Christian Serratos, Gil Birmingham, Tinsel Korey, Noot Seear, Tyson Houseman, Cameron Bright, Justine Wachsberger, Jamie Campbell Bower, Justin Chon, Hugo Steele

Wat is er mooier voor een tienermeisje dan begeerd worden door een knappe, mysterieuze, gevaarlijke man? Begeerd worden door twéé knappe, mysterieuze, gevaarlijke mannen! Je moet het Twilight-bedenkster Stephenie Meyer nageven: ze kent haar doelgroep op haar duimpje en die wordt in ‘New Moon’ dan ook op de wenken bediend. Twee aanbidders voor de prijs van één; voor zwijmelende fans is het een luxeprobleem, maar Bella heeft het er maar moeilijk mee. Blijft ze trouw aan de betoverende maar afwezige Edward of kiest ze eieren voor haar geld in de vorm van Jacob, de jeugdvriend bij wie het zo lekker warm wegkruipen is? En wat als blijkt dat ook hij niet zo aaibaar is als hij lijkt? Ze zoekt ze ook wel uit, die Bella, met een vampier als geliefde en een weerwolf als beste vriend.

‘New Moon’ werkt net als ‘Twilight’ goed als jeugddrama. Zoals het een tiener betaamt gaat Bella door een diep dal als Edward haar verlaat. De tragiek ligt er dankzij de gepijnigde blik van Robert Pattinson en de trefzekere tienermaniertjes van Kristen Stewart dik bovenop, maar voordat de ellende de irritatiegrens bereikt geeft de veel zonnigere en toegankelijkere Jacob (een leuke rol van Taylor Lautner) het verhaal een welkome impuls. Eigenlijk is de relatie tussen Bella en Jacob veel interessanter dan de relatie tussen Bella en Edward. “Soms moet je leren houden van dingen die goed voor je zijn,” merkt Bella’s vader op als ze weer eens opgemonterd terugkeert van een middagje motorklussen. Maar ja, voor een jonge meid steekt warme vriendschap natuurlijk flets af tegen alles verzengende passie.

Als horrorspektakel pakt ‘New Moon’ minder goed uit. De twee verhaallijnen die de film van bloed moeten voorzien bloeden allebei dood. De eerste draait om de vampier Victoria, die na de dood van haar levensgezel op wraakt zint. De scène waarin ze door Jacob en kompanen wordt opgejaagd is een plaatje, met die dansende rode haardos tegen dat groene sparrenlandschap, maar de weerwolfeffecten vallen tegen, de wendingen zijn gezocht en echt spannend wordt het niet. Dat geldt ook voor de verhaallijn rond Edward, die na een slap staaltje spraakverwarring zo van slag raakt dat hij zich door een vampiertribunaal wil laten executeren. Van deze Volturi gaat door de onfortuinlijke casting geen enkele dreiging uit, en de poging om een Anne Rice-achtige mythologie te introduceren leidt eigenlijk alleen maar af.

Wel krijgt de normaal gesproken nogal passieve Bella nu eindelijk de kans om voor haar geliefde in de bres te springen. Er zijn echter kunstgrepen als een kapot mobieltje voor nodig om haar het vliegtuig in te jagen en die wekken ergernis. Van kunstgrepen is men in ‘New Moon’ sowieso niet vies. Lautner trainde er voor zijn rol als weerwolf vijftien kilo spiermassa bij, wat mogelijk verklaart waarom Jacob Bella hoffelijk zijn t-shirt aanbiedt als doekje voor het bloeden. Waar vind je ze nog, zulke mannen? In Forks, Washington blijkbaar. De mannen van Jacobs indianenstam laten de borstkas bij voorkeur onbedekt, zelfs als de regen in dikke pegels uit de lucht valt. Weerwolven hebben namelijk een hogere lichaamstemperatuur. Zo lusten wij er ook nog wel één, maar als je alle dames in de zaal naar adem hoort happen, dan moet je toegeven dat die tentoongestelde torso’s absoluut functioneel zijn.

Het moet raar lopen wil ‘New Moon’ niet net zo’n succes worden als ‘Twilight’. Alle ingrediënten zijn aanwezig: veel onvervuld verlangen, een vleugje gevaar, een vleugje humor, het natuurschoon van Noord-Amerika (tienermeiden mogen de term natuurschoon breed opvatten) en drie hoofdrolspelers die het leuk doen op een t-shirt. Niet verkeerd als je een echte fan bent, maar voor minder doorgewinterde Twi-hards is er niets nieuws onder de maan.

Paula Koopmans

Waardering: 3

Bioscooprelease: 19 november 2009