The Waiting Room (2007)

Regie: Roger Goldby | 110 minuten | drama | Acteurs: Anne-Marie Duff, Ralf Little, Rupert Graves, Frank Finlay, Zoe Telford, Phyllida Law, Christine Bottomley, Adrian Bower, Daisy Donovan, Allan Corduner, Lizzy McInnerny, Lee Williams, Leader Hawkins, Peggy Batchelor, Polly Rose McCarthy, Finlay Kenny Tighe, Paul Popplewell

In de film ‘The Waiting Room’ is de kijker er getuige van dat liefde op het eerste gezicht echt bestaat. Anna (Anne-Marie Duff) en Stephen (Ralf Little) lijden allebei een niet heel ongelukkig leventje. Anna is een gescheiden vrouw, die grotendeels alleen verantwoordelijk is voor de opvoeding van haar dochtertje. In het geheim heeft ze een affaire met buurman en huisvader George (Rupert Graves), waar ze zich eigenlijk rot over voelt, want George’s hardwerkende vrouw Jem (Zoe Telford) is een goede vriendin van Anna. Stephen is verpleger in een verzorgingstehuis voor bejaarden en woont samen met zijn vriendin Fiona (Christine Bottomley), die graag zo snel mogelijk aan kinderen wil beginnen, niet wetende dat Stephen eigenlijk niet echt van haar houdt.

Als Anna op een dag op een treinstation aan de praat raakt met een oude man ontmoet ze Stephen, die toevallig op zoek is naar de man, die hij kent van zijn werk in het verzorgingstehuis. Het is liefde op het eerste gezicht tussen Anna en Stephen: ze weten dat ze voor elkaar bestemd zijn. Als hun wegen zich scheiden gaan ze er echter vanuit elkaar nooit meer te zullen zien. Maar terwijl ze allebei doorgaan met hun levens, beseffen ze dat ze niet gelukkig zijn, en kunnen ze elkaar niet meer vergeten…

‘The Waiting Room’ is geregisseerd door Roger Goldby, die ook het scenario schreef. Het is, na zijn korte debuutfilm ‘It’s Good to Talk’ (1997) het tweede scenario dat hij schreef. Het vreemde aan de film is dat de twee hoofdrolspelers eigenlijk bijna niet met elkaar in één scène zitten, dus de scène waarin we te zien krijgen dat de twee elkaar ontmoeten is cruciaal voor de geloofwaardigheid van het verhaal. En dat is vrij goed gelukt, mede dankzij het overtuigende spel van Anne-Marie Duff, wiens personage in deze film af en toe doet denken aan haar personage in de serie ‘Shameless’, en Ralf Little, die vooral bekend is van zijn rol in de komedieserie ‘The Royle Family’.

Wat klinkt als een romantisch verhaal is het in feite niet. ‘The Waiting Room’ is grotendeels een realistische film, waarin duidelijk wordt dat velen doorgaan met het leven dat ze lijden, terwijl ze eigenlijk helemaal niet gelukkig zijn met datgene of diegene waarmee ze zitten opgescheept. Het had de film goed gedaan als er wat meer humor in had gezeten. Het verhaal doet enigszins denken aan een romantische komedie, maar dan in een serieuze vorm gegoten. Doordat het een realistische film is komt het einde – zonder teveel hierover te verraden – juist heel erg ónrealistisch en hierdoor een tikje ongeloofwaardig over.

‘The Waiting Room’ is een vermakelijke film. Desondanks is het geen uitblinker. Op de één of andere manier lijkt het alsof de film probeert de kijker een wijze levensles mee te geven, en hierdoor verwacht je dat het scenario op de proppen zal komen met een paar sterke one-liners die de kijkers de ogen zouden moeten openen over hun eigen leven. Helaas blijft dit uit. Doordat het niet onaardige ‘The Waiting Room’ net niet de diepgang heeft die je van een dergelijke film zou verwachten zal de kijker achterblijven met een ‘is dit alles?’-gevoel, wat ontzettend jammer is.

Franka Kersten