Time Bandits (1981)

Regie: Terry Gilliam | 116 minuten | avontuur, komedie | Acteurs: John Cleese, Sean Connery, Shelley Duvall, Katherine Helmond, Ian Holm, Michael Palin, Ralph Richardson, Peter Vaughan, David Warner, David Rappaport, Kenny Baker, Malcolm Dixon, Mike Edmonds, Jack Purvis, Tiny Ross, Craig Warnock, Jim Broadbent, John Young

Een kijkje nemen in de geschiedenis spreekt zeer tot de verbeelding en is een dankbaar onderwerp voor films. De vraag is natuurlijk altijd wat je zou willen zien als je overal heen kunt gaan.

Voor de elfjarige Kevin (Craig Warnock) is dat de tijd van de Oude Grieken. Wanneer zijn ouders plichtsgetrouw voor de tv hangen, trekt hij zich terug in zijn eigen fantasiewereld. Iets waar zijn vader en moeder al heel lang afscheid van hebben genomen.

Op een avond vallen zes dwergen onder leiding van Randall (David Rappaport) door een kast zijn kamer binnen. Ze hebben een kaart waarmee ze door de geschiedenis kunnen reizen via portalen. Al snel blijken ze deze gestolen te hebben van de Supreme Being (Ralph Richardson). Het opperwezen komt naar de zolderkamer om verhaal te halen, waardoor Kevin gedwongen wordt om samen met de dwergen te vluchten.

Wat volgt is een avontuur door de tijd waarbij het de Bandits in eerste instantie te doen is om zo veel mogelijk schatten te verzamelen. Gaandeweg blijken er uiteraard grotere belangen op het spel te staan in een strijd tussen The Supreme Being en Evil (David Warner).

Tijdreizen is een veel beproefd concept in de rijke geschiedenis van de cinema. In ‘Time Bandits’ is er gebruikgemaakt van een episodische variant, waarbij het meer gaat om de afzonderlijke periodes dan dat er een doorlopende verhaallijn met bijbehorende tijdparadox is.

De film bevat tal van geestige (visuele) vondsten en een zeer geslaagd element is het feit dat Kevin zijn Polaroid camera meeneemt op alle reizen. De handen van Monty Python zijn duidelijk zichtbaar en naast Terry Gilliam achter de camera, zijn er vóór de camera rollen van leden John Cleese en Michael Palin. Laatstgenoemde schreef ook mee aan het verhaal. De visuele stijl lijkt heel erg op die van ‘Brazil’ en ‘The Adventures of Baron Munchhausen’. Dat betekent dat er veel aandacht is voor kostuums, surrealistische personages en veel close-ups om de karikaturen te benadrukken.

Ondanks dat de visuele effecten hier en daar wat gedateerd aandoen, houdt ‘Time Bandits’ goed stand voor wat betreft de humor. Vaak is het de typische droge Engelse stijl en die werkt – gecombineerd met alle praktische mogelijkheden die de tijdperken brengen – erg goed.

Het tempo van de film is af en toe wat problematisch. Er zijn sprongen naar de tijd van Napoleon, Robin Hood en de Titanic en daar wordt niet altijd alles uitgehaald. Er is een scène waarin de Kleine Generaal naar een poppenspel kijkt en dat duurt net iets te lang om nog leuk te zijn. Wellicht had het hier geholpen om één of twee periodes te schrappen. Daarnaast is het soms moeilijk om de aandacht er bij te houden, omdat er al vrij snel een patroon ontstaat van het verloop van scènes.

Toch is ‘Time Bandits’ vermakelijk. Met name voor liefhebbers van Monty Python, maar ook zeker voor mensen die een ongecompliceerde tijdreisfilm willen zien. Complexe zijn er tenslotte al genoeg!

Gijsbert Ambachtsheer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 15 oktober 1981