Yulia & Juliet (2018)
Regie: Zara Dwinger | 11 minuten | korte film, drama | Acteurs: Sara Luna Zoric, Dylan Jongejans, Jaike Belfor, Suzan Boogaerdt, Issa de Jong, Cleo Duivelshof, Sjaan Flikweert, Nadja Hüpscher, Agnes Montecinos Muñoz, Dionne Verwey, Daan Westra, Lidija Zelovic
Zara Dwinger (1990) studeerde aan af aan de Filmacademie met haar korte film ‘Sirene’ (2017), over een tiener die zich stoer voordoet maar door een meisje ineens een heel andere kant van zichzelf ontdekt. ‘Sirene’ werd geselecteerd voor de internationale competitie op het prestigieuze Clermont-Ferrand International Short Film Festival en gooide ook elders hoge ogen. Een jaar eerder filmde Dwinger, een voormalige studente antropologie, ‘Liv’ (2016), over een meisje dat in een emotionele spagaat komt omdat haar ouders gaan scheiden, juist op het moment dat zij zelf voor het eerst verliefd is. De tienerfase, met zijn bijbehorende identiteitscrisis, fascineert Dwinger. Het ontdekken van je seksualiteit, wie je bent, hoe je in het leven staat en de verwarring die ermee gepaard gaat, vormen dan ook een centraal thema in haar werk. Ze laat de kijker graag over de schouders van haar hoofdpersoon meekijken, om hen zo mee te trekken in hun wereld. Ook haar nieuwste korte film, ‘Yulia & Juliet’ (2018), die ze draaide in het kader van NTR Kort!, haakt in op dit voor haar vertrouwde thema.
‘Yulia & Juliet’ geeft een hedendaagse draai aan de klassieke tragedie ‘Romeo & Juliet’ van Shakespeare. Plaats van handeling is een gesloten jeugdinrichting voor meisjes, waar Yulia (Sara Luna Zoric) en Juliet (Dylan Jongejans) heil vinden in de liefde voor elkaar. Hun moeizame relatie met hun moeders (de vaders zijn volledig afwezig in dit verhaal), hun problemen om iets van hun levens te maken; alles verdwijnt naar de achtergrond zodra ze elkaar zien. Wat ze precies op hun kerfstok hebben dat ze in de inrichting beland zijn, doet niet ter zake. Het enige dat telt is de ontluikende liefde die ze voor elkaar voelen. “Je bent de zon’, zegt Yulia. “Doe niet zo poëtisch”, is Juliets antwoord, terwijl ze op een onbewaakt ogenblik met elkaar zoenen. In de jeugdinrichting is niet echt ruimte voor een liefdesrelatie, maar wanneer Juliet te horen krijgt dat ze naar huis mag, worden de jonge geliefden compleet van elkaar losgerukt. Yulia probeert wanhopig een stokje voor de vrijlating te steken, maar belandt daardoor zelf in de isoleercel. Kunnen de meiden hun liefde later weer oppakken, als ook Yulia zich weer buiten de muren van de inrichting mag begeven? Of is het beter als ze zich herenigen op bekend, veilig van de boze buitenwereld afgesloten terrein?
Als je weet dat ‘Yulia & Juliet’ gebaseerd is op een van de bekendste (en meest verfilmde) tragedies van Shakespeare, dan zul je niet verwonderd zijn dat de meisjes bereid zijn ver te gaan in hun verlangen naar een toekomst samen. Met alle gevolgen van dien. Dwinger slaagt er zonder enige moeite in ons mee te trekken in de gevoelswereld van deze twee tieners. Ze deed research naar het leven in een gesloten jeugdinstelling en die betaalt zich uit. In een omgeving waar je je heel ongelukkig voelt, is het hebben van een baken van hoop en licht een reddingsboei om je aan vast te grijpen. Yulia en Juliet zijn elkaars reddingsboei. Maar dan dreigt hun prille geluk ineens als een zeepbel uiteen te spatten. Hoe intens en heftig de meisjes dit beleven, wordt dankzij sterk acteerwerk van Zoric en Jongejans overtuigend invoelbaar gemaakt. En hoewel dit onmiskenbaar een tragedie is, biedt Dwinger toch ruimte voor een sprankje hoop. De talentvolle regisseur werkte samen met de ervaren scenarioschrijfster Jolein Laarman (onder meer bekend van ‘Het zusje van Katia’, 2008 en ‘Kauwboy’ 2012) en de twee weten het beste in elkaar naar boven te halen.
Patricia Smagge
Waardering: 4