Audrey Rose (1976)

Regie: Robert Wise | 113 minuten | drama, horror, thriller, fantasie | Acteurs: Marsha Mason, Anthony Hopkins, John Beck, Susan Swift, Norman Lloyd, John Hillerman, Robert Walden, Philip Sterling, Ivy Jones, Stephen Pearlman, Aly Wassil, Mary Jackson, Richard Lawson, Tony Brande, Elizabeth Farley, Ruth Manning, Stanley Brock, David Wilson, David Fresco, Pat Corley, Eunice Christopher, Karen Anders

De grootste angst van mensen met kinderen is dat zij hun zoon of dochter verliezen. Deze oerangst wordt werkelijkheid voor Elliot Hoover (Anthony Hopkins, ‘The Silence of the Lambs’), die meteen aan het begin van de film zijn dochter Audrey Rose verliest tijdens een auto-ongeluk. Maar de film gaat ook over reïncarnatie of wedergeboorte. Audrey Rose lijkt voort te leven in het lichaam van een ander meisje, Ivy (Susan Swift), dat schijnbaar vredig opgroeit met haar ouders. Maar Ivy’s gedrag wordt steeds onbegrijpelijker en haar ouders snappen niet meer waarom hun dochter hysterische huilbuien krijgt en niet meer te kalmeren is.

‘Audrey Rose’ borduurt voort op een andere film uit de jaren 70 met een jong meisje als hoofdrolspeler. Zo zien we duidelijke referenties naar William Friedkins ‘The Exorcist’; niet zo zeer naar het meisje dat bezeten is van satan, maar van het meisje dat last heeft van iets dat groter is dan zijzelf. Ivy weet niet wat er aan de hand is, laat staan haar ouders. Daarnaast is reïncarnatie een thema dat naadloos past in het tijdsbeeld van de jaren 70 met de zoektocht naar jezelf, yoga, therapie, telekinese en andere krachtbronnen die speciale aandacht kregen in dit decennium.

We zien ook een aantal bekende gezichten van acteurs en actrices dat in de jaren 80 bekend werd van tv-series. Zo is de vader van Ivy (John Beck) in de jaren 80 te zien in ‘Dallas’ en zien we John Hillerman, die vooral bekend werd als Higgins in ‘Magnum’. In ‘Audrey Rose’ is Beck een vader die zijn dochter liefheeft, maar staat hij ook voor het westerse denken ten aanzien van reïncarnatie. Hij snapt er niets van en gelooft er niet in dat zijn dochter de ziel kan hebben overgenomen van het overleden meisje, Audrey Rose. Ivy’s moeder daarentegen blijkt al snel wel degelijk gevoelig te zijn voor het idee van wedergeboorte. Eerst is ze sceptisch en bang en snapt ze het zonderlinge gedrag van Hoover niet. Hoover is dan ook een zonderlinge figuur, een tragische man die iets wil van wat een modelgezin lijkt te zijn. Maar wat hij eigenlijk wil, is dicht bij zijn dochter zijn. Hij denkt en weet dat de ziel van Audrey in het meisje Ivy zit en het is dan ook niet vreemd dat alleen hij Ivy kan kalmeren als ze weer hysterisch wordt midden in de nacht.

De opbouw van de film is één van de sterke kanten van de film. We leren de enigszins vreemde Hoover kennen en hem langzaam waarderen in zijn zoektocht naar zijn overleden dochter. Daarnaast zien we hoe een rijk modelgezin ontwricht raakt doordat de dochter des huizes gedrag vertoont dat steeds moeilijker en onvoorspelbaarder wordt. Bovendien zien we dat Hopkins de plek in dreigt te nemen van de echte vader van Ivy en dat leidt onherroepelijk tot problemen. Sterk aan de film is ook dat het onze, westerse denkwijze over leven en dood toont maar ook de oosterse gedachte dat de dood niet het einde is van onze ziel, want de ziel is oneindig. Het lichaam is slechts een omhulsel.

Indrukwekkende film over een moeilijk thema. De dood van een kind heeft onherroepelijk grote gevolgen voor de nabestaanden en als blijkt dat de ziel van het ene meisje wellicht voortleeft in het lichaam van een ander meisje wordt het er niet eenvoudiger op. Hopkins is groots als de getormenteerde en vastberaden Hoover en dat alleen al is een goede reden om ‘Audrey Rose’ te zien. De andere acteurs verbleken nogal naast Hopkins. Kijken deze film!

Robbert Bitter