Blonde Ambition (2007)

Regie: Scott Marshall | 93 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Jessica Simpson, Luke Wilson, Rachel Leigh Cook, Penelope Ann Miller, Andy Dick, Drew Fuller, Larry Miller, Willie Nelson, Piper Mackenzie Harris, Ritchie Montgomery, Niki Spiridakos, Karen McClain, Bill Jenkins, Paul Vogt, Drew Waters

Verhaal: slecht. Dialogen: slechter. Jessica Simpson: slechtst. Dat is in het kort alles wat je moet weten over ‘Blonde Ambition’.

Dorpsmeisje Katie (Jessica Simpson) verlaat haar veilige haven om haar verloofde achterna te reizen. Maar zodra ze in de Big Apple is aangekomen en bij haar verloofde in bed kruipt komt ze erachter dat ze niet de enige vrouw is met wie haar grote liefde de lakens deelt. Vreemd genoeg schaamt ze zich zo erg dat ze niet terug durft te gaan. Ze trekt bij haar nichtje Haley (Rachel Leigh Cook) in – die in een wel erg smerig appartement woont. Na wat gerommel en gedoe krijgt ze een baan aangeboden, en al snel klimt ze de carrièreladder op. Dan wordt duidelijk dat in het bedrijf waar ze werkt vieze spelletjes worden gespeeld en moet ze haar baas redden van de ondergang. En uiteraard speelt de liefde daar ook nog eens een grote rol in.

Het verhaal klinkt al als een minderwaardige rom-kom, maar wanneer je daar bij optelt dat de hoofdrol is weggelegd voor Jessica Simpson en zij in praktisch elke scène aanwezig is, mag de uitkomst duidelijk zijn: ‘Blonde Ambition’ is een wangedrocht van een film. Dat Simpson geen topactrice is, is duidelijk – alhoewel ze in eerdere films als ‘The Dukes of Hazard’ en vooral ‘Employee of the Month’ veel beter uit de verf kwam. Dat ze hier gecast is omdat haar pappie de geldschieter is, dat is overduidelijk. Maar als mevrouw Simpson stug blijft volhouden de actrice te spelen, zou haar vader eens moeten overwegen om met al die miljoenen fatsoenlijke acteerlessen te betalen, of een regisseur inhuren die niet snel tevreden is.

Het grootste mysterie blijft waarom acteurs als Luke Wilson en Rachel Leigh Cook ja hebben gezegd tegen zo’n afgrijselijk script. Omkoperij? Geld nodig? Niet gelezen? Wat de reden ook is, daar zijn ze dan. Ze lijken zelf al net zo verveeld te zijn als de kijker. Het lijkt zelfs alsof Wilson met de grootste moeite de vreselijke dialogen uitspuugt, al dan niet gepaard met een blik van schaamte en “wat doe ik hier?!”.

Wat voor nog meer afkeer zorgt is de slechte make-up van vooral – ja daar is ze weer – Jessica Simpson. Iemand zou de make up artiesten moeten vertellen dat knalrode lippenstift, te veel blauwe oogschaduw en te veel blush een vrouw geen goed doen. De onflatteuze kledingkeuzes zijn ook een big no-no en zorgen er alleen maar voor dat de film nog meer amateuristisch wordt.

‘Blonde Ambition’ ontbreekt het aan alles, maar vooral aan een goed geschreven script. Bovendien is ‘Blonde Ambition’ ook nog eens één grote reclame voor zowel een bekend tandpastamerk als felle lippenstift. En wie houdt er nou van een extra lange reclame? Kortom: ‘Blonde Ambition’; it’s not worthy of you.

Tessa Obbens