Delamu – Cha ma gu dao xi lie (2004)

Regie: Zhuangzhuang Tian | 110 minuten | documentaire

‘Delamu’ laat ons de eeuwenoude theeroute zien, die loopt tussen Tibet en China. Deze hoogste route ter wereld is nog steeds enkel begaanbaar voor karavanen, die bestaan uit muilezels en hun begeleiders. De route wordt tot op de dag van vandaag gebruikt voor het vervoeren van onder andere thee en zout, maar tegenwoordig wordt de route voornamelijk gebruikt voor het vervoeren van bouwmaterialen. Deze bouwmaterialen worden gebruikt om een weg aan te leggen, die de eeuwenoude traditie van karavanen onnodig zal maken en de omgeving voor altijd zal veranderen. Langs de theeroute liggen verschillende kleine plaatsjes. Zhuangzhuang Tian schetst aan de hand van een aantal portretten een beeld van het leven langs deze route.

‘Delamu’ is duidelijk onderdeel van de hausse in China om documentaires te maken. Deze hausse is vooral het gevolg van de enorme veranderingen die de laatste jaren in China plaatsvinden. Aan de ene kant leeft het grootste gedeelte van de Chinese bevolking nog op het platteland en aan de andere kant rukt het moderne stadsleven op. Dit is in ‘Delamu’ ook duidelijk terug te zien aan het feit dat Zhuangzhuang Tian vastlegt hoe de karavanen over de eeuwenoude theeroute de middelen vervoeren om een weg aan te leggen die de oude manieren van leven langs deze route een einde zullen maken.

Het sterke punt van ‘Delamu’ is zonder twijfel de schitterende beelden waaruit de film bestaat. De fotogenieke omgeving wordt door Tian op een geweldige manier in beeld gebracht. Helaas is dit niet voldoende om 110 minuten te boeien. ‘Delamu’ is ontzettend traag. Dit is een groot manco, want de film gaat op een gegeven moment vervelen. De verhalen van de vele geïnterviewden zijn fascinerend, maar duren te lang om de aandacht vast te houden. Zhuangzhuang Tian had er beter aan gedaan om zijn film in te korten. Daarmee was het grootste manco van de film verholpen en was een schitterende documentaire overgebleven.

Wietske Uneken