First Daughter (2004)

Regie: Forest Whitaker | 102 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Katie Holmes, Marc Blucas, Amerie Rogers, Michael Keaton, Margaret Colin, Lela Rochon, Michael Milhoan, Dwayne Adway, Hollis Hill, Ken Moreno, Andrew Caple-Shaw, Alex Avant, Barry Livingston, Piper Cochrane, Adam Donshik, Damon Whitaker, Steve Tom, Vera Wang, Joan Rivers, Melissa Rivers, Jay Leno, Forest Whitaker

Veel films gaan over het feit dat de hoofdpersoon eigenlijk iemand anders zou willen zijn en later er achter komt dat jezelf zijn eigenlijk het beste is. ‘First Daughter’ is zo’n film. Samantha “Sam” Mackenzie (Katie Holmes) is de dochter van de President van de Verenigde Staten (Michael Keaton) en gaat studeren. Ze heeft opzettelijk gekozen voor een universiteit zo ver mogelijk van het Witte Huis vandaan, omdat ze dolgraag een normaal leven wil leiden. Haar hele leven staat tot nu toe in dienst van de carrière van haar vader en nu hij net voor het eind van zijn ambtstermijn staat en de verkiezingskoorts uit is gebroken in Amerika, is haar rol van onverminderd belang. Haar vader ontvangt dagelijks minimaal zes doodsbedreigingen voor zijn dochter en stuurt daarom een heel leger aan veiligheidsagenten met Sam mee. Sam vindt dat dit haar belemmert en eist daarom halvering van de troepen. Paps sputtert tegen maar gaat uiteindelijk toch accoord. Sam is dolgelukkig en wordt verliefd op haar studentenadviseur James (Marc Blucas). De tweede ambstermijn van Mackenzie komt echter in gevaal als Sam door haar domme acties de voorpagina’s van kranten haalt.

Het verhaal is niet alleen onorigineel, in hetzelfde jaar dat ‘First Daughter’ uit zou komen, kwam er zelfs een film uit met exact dezelfde plot: ‘Chasing Liberty’, met in de hoofdrollen Mandy Moore. De release van ‘First Daughter’ werd daarom met driekwart jaar uitgesteld. Het mocht niet baten. ‘First Daughter’ flopte en ‘Chasing Liberty’ werd als de betere van de twee gezien.

Het acteerwerk in ‘First Daughter’ is echter van een acceptabel niveau. Katie Holmes zit in bijna elke scène, en al heeft ze bewezen dat ze goed kan acteren in bijvoorbeeld ‘Wonder Boys’ en ‘Pieces of April’, in deze film wordt er niet veel meer van haar verwacht dan dat ze poeslief is. Zelfs in de scènes waarin ze kwaad is op haar vader omdat ze vindt dat hij haar teveel laat beschermen, zit weinig pit. Haar personage is vlak en stereotiep. Ook het feit dat ze een bijna tien jaar jonger meisje moet spelen, is geen hulpmiddel. Haar kamergenootje Mia Thompson (Amerie Rogers) is een interessanter karakter: ze reageert vaak op een onverwachte manier en haar jaloezie is overtuigend. Tevens brengt zij enkele van de schaarse komische momenten in de film. Ook Marc Blucas in de rol van James Lansome, de studentenadviseur, valt op in positieve zin. Hij is geknipt voor de rol van love interest en er is ook daadwerkelijk chemie tussen de twee. De scènes waarin hij Sam ‘à la ‘Roman Holiday’ een ’taste of real life’ geeft, zijn erg leuk om te zien.

Het verhaal zelf heeft weinig om het lijf, noch lijkt het op de realiteit. De ‘first daughter’ lijkt meer op een prinses dan op de opvolgster van Chelsea Clinton, en de handelingen van de president lijken ook niet uit het leven gegrepen. De eerste keer dat Sam de kranten haalt, lijkt dit nogal overdreven, hoe erg is het tenslotte om van een zeepbaan af te glijden? Ook als Sam van een bikinifeest gered wordt, naar Washington gebracht wordt en weer terugkeert naar de universiteit, heeft ze intussen geen tijd gehad om zich om te kleden. Je mag toch verwachten dat er in een privévliegtuig van de presidentendochter wel een minigarderobe aanwezig is.

Als je je echter over deze onlogischheden kunt zetten, en je je gewoon mee laat slepen door het verhaal, zul je je best vermaken. ‘First Daughter’ mag dan wel geen enkele verkiezing winnen, of het moet (ten onrechte) die van ‘copycat of the year’ zijn, het is een aardig lief sprookje geworden.

Monica Meijer

Waardering: 2