Frank & Wendy (2005)

Regie: Priit Tender, Kaspar Jancis, Ülo Pikkov | 76 minuten | animatie | Acteurs: Peeter Oja, Jan Uuspõld, Janne Shevtshenko, Andrus Vaarik, Anne Reemann, Eduard Toman, Tarmo Männard

In 2005 maakte ‘Team America, World Police’ duidelijk dat het kwaad in de wereld zich bevindt in het Noord Korea van dictator Kim Jung Il. In hetzelfde jaar kwam ‘Frank & Wendy’ uit, een animatiefilm die zich ook bezighoudt met de as van het kwaad, maar die het geografisch heel ergens anders zoekt: in Estland, waar het hoofdkwartier van de nazi-dwergen is gevestigd en waar George Woo, de verschrikkelijke Omkeerder van Onomkeerbare Processen leeft.

‘Frank & Wendy’ bestaat uit een zevental animatiefilmpjes van elk zo’n tien minuten. Dat lijkt kort, maar binnen die tien minuten gebeurt er meer dan je ooit kunt navertellen. Zo gaat de episode ‘Hungerburger’ over koetjes van hamburgerformaat die zich aan de maagwand hechten, waar ze zich ontpoppen tot radiozendertjes die steeds om meer hungerburgers roepen. Degene die redding moet brengen is Jason Junior, de enige vlieg die de militaire academie heeft doorlopen, niet alleen als piloot maar ook als vliegtuig. En dat is dan nog het meest realistische deel van het verhaal.

Hoewel ‘Frank & Wendy’ in alle opzichten uniek is, kun je de film qua visuals en humor nog het best vergelijken met South Park. De animaties zijn minstens zo primitief en de humor is even anarchistisch en politiek incorrect. Zo wordt Letland, het buurland van Estland, voorgesteld als een Derde Wereldland waar Amerikanen met plezier een bommentapijt overheen leggen. Ook is er commentaar op het Amerikaans cultuurimperialisme en worden er wat beroemdheden opgevoerd als Tony Blair en Jacques Chirac.

Dat deze productie het hoge niveau van South Park niet haalt, hoeft niet te verbazen. Toch is het een groot plezier om naar ‘Frank & Wendy’ te kijken. De humor is vaak erg aanstekelijk, de verhaaltjes zijn even bizar als fantastisch en de korte stukjes tussen de filmpjes (waarin we de medewerkers van de animatiestudio als getekende personages tegenkomen), zorgen voor welkome rustpunten. Ondanks die intermezzi is het af te raden om alle afleveringen achter elkaar te bekijken. Daarvoor ligt het tempo veel te hoog, zodat je al na drie episoden hondsmoe bent. Wel kun je de afleveringen gerust meerdere malen bekijken, al was het maar vanwege de vele grappige details die je de eerste keer misschien niet opvallen. Of omdat je nooit meer wilt vergeten hoe je een worst kunt terugveranderen in een supergeheime agent.

Henny Wouters