Guys and Dolls (1955)

Regie: Joseph L. Mankiewicz | 152 minuten | komedie, romantiek, misdaad, musical | Acteurs: Frank Sinatra, Marlon Brando, Jean Simmons, Vivian Blaine, Robert Keith, Stubby Kaye, B.S. Pulley, Johnny Silver, Sheldon Leonard, Danny Dayton, George E. Stone, Regis Toomey, Kathryn Givney, Veda Ann Borg, Mary Alan Hokanson

Deze verfilming uit 1955 van de broadwayshow ‘Guys and Dolls’ spettert van het doek – en niet alleen vanwege de dansende en zingende Sinatra en Brandon. De zang, de muziek, het decor, kortom de gehele sfeer, brengt je terug naar een nostalgische tijd doorspekt met show en ware romantiek.

Het gegeven is tegenwoordig niet bijster origineel meer: twee mannen die van gokken houden en wedden om de liefde van een vrouw. Gegarandeerd dat een van de twee partijen verliefd op haar wordt, dus zo ook hier. Sky Masterson, een geweldige rol van de sexy Marlon Brando in zijn jonge jaren (die ongetwijfeld menig vrouwenhart nog steeds sneller laat kloppen), gaat de weddenschap aan met Nathan Detroit (Frank Sinatra) dat hij Sarah Brown (Jean Simmons) voor zich kan winnen. Dat zou toch makkelijk moeten zijn denk je, maar een klein moeilijkheidje: Sarah is een zendelinge en moet niets van mannen hebben, laat staan gokverslaafde mannen. Sky is niet voor één gat te vangen en zet alles op alles om maar te winnen, maar ondertussen bloeit zijn liefde voor haar op en komt hij in een lastig parket te zitten. Daarnaast is er een rol weggelegd voor een ander liefdeskoppel met zo zijn eigen problemen: Detroit en zijn revue-meisje Adelaide (Vivian Blaine) die zo langzamerhand wat meer vastigheid verlangt en aast op een huwelijksaanzoek.

Op het witte doek lijkt alles koek en ei te zijn tussen de spelers: er is sprake van veel chemie tussen iedereen en het ‘feel-good’ gevoel straalt van het scherm. Iedereen past goed in zijn of haar rol en lijkt ervoor gemaakt. Toch waren er tijdens de opnamen wat wrijvingen en had de cast er heel anders uit kunnen zien… De rol van Adelaide was oorspronkelijk weggelegd voor Betty Grable, maar die kwam niet opdagen voor een gesprek met de regisseur. Ook Marilyn Monroe aasde op de rol van Adelaide, maar Mankiewicz zag een samenwerking met haar niet zitten en uiteindelijk ging de rol naar Vivian Blaine, die hem niet onverdienstelijk in heeft gevuld.

En wat hebben Gene Kelly en Frank Sinatra met elkaar gemeen? Beiden deden hun best de rol van Sky Masterson te bemachtigen. Helaas voor hen ging de onervaren zanger Marlon Brando er met de buit vandoor, tot grote woede van Sinatra die hem daarna verafschuwde. En omdat Sinatra niet de rol van Sky kreeg, cancelde Dean Martin zijn rol als Nathan Detroit uit wraak en loyaliteit. Saillant detail is dan weer dat Sinatra die rol heeft ingepikt (evenals later in zijn carrière ook het lied van Sky uit de film: “Luck be a Lady”). Last but not least, ook de rol van zendelinge Sarah is niet gegaan naar de originele keuze van regisseur Mankiewicz; die had zijn oog eerst laten vallen op prinses Grace Kelly. Zo zie je maar weer, niets is wat het lijkt en achter alles schuilt een lang verhaal.

Gelukkig heeft dit drama achter de schermen geen invloed gehad op de kwaliteit van de musical; het is een genot om naar te kijken èn om naar te luisteren. De liedjes zijn aanstekelijk als altijd en het gegeven van ware liefde verveelt natuurlijk nooit – ook bewezen in het feit dat ‘Guys and Dolls’ recentelijk (2002 en 2007) nogmaals verfilmd is en de musical ook nog immer volle zalen trekt in onder andere New York en Londen. Door de sterrencast, goede regie, choreografie, mooie kostuums en catchy liedjes is ‘Guys and Dolls’ een ware must see voor jong en oud.

Tessa Obbens

Waardering: 4