House of Wax (1953)

Regie: André De Toth | 90 minuten | horror, thriller, misdaad | Acteurs: Vincent Price, Frank Lovejoy, Phyllis Kirk, Charles Bronson, Carolyn Jones, Paul Picerni, Roy Roberts, Angela Clarke, Paul Cavanagh, Dabbs Greer, Reggie Rymal

‘House of Wax’ mag zich in ieder geval de eerste Hollywoodfilm in 3D noemen. Dit verklaart het feit dat er allerlei voorwerpen richting de camera worden gegooid. Zo zien we een balgoochelaar die steeds pingpongballetjes op de kijker afvuurt. Saillant detail is dat regisseur Andre de Toth aan één oog blind was en dus zelf het effect niet meegekregen zal hebben. Op een televisiescherm anno 2005 maakt het uiteraard minder indruk dan het in 1953 op het grote scherm gedaan zal hebben. Dat geldt in feite voor de gehele film. Omdat de spanning in films steeds realistischer en gruwelijker werden en daarbij de special effects een revolutie hebben doorgemaakt, is er weinig over van de horrorbeleving. Er zijn wel andere redenen waarom deze remake van ‘Mystery of the Wax Museum’ uit 1933 nog zeer de moeite waard is.

Allereerst is daar de negentiende-eeuwse setting waardoor de film een donkere grauwe sfeer heeft. De legendarische Vincent Price speelt een maker van wassenbeelden die hij in zijn eigen museum tentoonstelt. Hij is geobsedeerd door moordenaars en veroordeelden. Zijn gruwelkabinet bevat roemrijke namen als Jeanne d’Arc, John Wilkes Booth (de moordenaar van Abraham Lincoln), Cleopatra en zijn pronkstuk: de onthoofde Marie Antoinette. Verder duikt er af en toe een verminkte man op. Dit personage moet Sam Raimi gebruikt hebben als het voorbeeld in zijn film ‘Darkman’ uit 1990.

De mysterieuze conservator heeft twee vreemde hulpjes rondlopen. Eén ervan wordt gespeeld door Charles Buchinsky, beter bekend als Charles Bronson in één van zijn eerste filmrollen. Hier toch al 32 jaar. Het andere hulpje wordt gespeeld door Nedrick Young die op de zwarte lijst van McCarthy stond en daarom geen vermelding op de aftiteling kreeg. Phyllis Kirk speelt Sue Allen en wordt vanwege haar vermeende uiterlijke gelijkenis met Marie Antoinette door de verminkte griezel opgejaagd. Als er een reden is om nog flink te schrikken is het de harde ijselijke gil van Phyllis Kirk wel. Phyllis Kirk is overigens na 1957 geheel van het grote doek verdwenen. Een mysterie op zich.

De opgepoetste dvd bevat een ‘Intermission’. Waarom is een groot raadsel maar het heeft een zeer authentiek effect.
‘House of Wax’ is een klassieker die als model fungeerde voor vele hedendaagse suspense-horror aftreksels.

Jeroen Poldermans