St. Trinian’s (2007)

Regie: Oliver Parker, Barnaby Thompson | 100 minuten | komedie | Acteurs: Talulah Riley, Rupert Everett, Colin Firth, Jodie Whittaker, Gemma Artenton, Kathryn Drysdale, Juno Temple, Antonia Bernath, Amara Karan, Tamsin Egerton, Lily Cole, Paloma Faith, Holly Mackie, Cloe Mackie, Celia Imrie, Fenella Woolgar, Russell Brand, Tereza Srbova, Lena Heady, Caterina Murino, Lucy Punch, Anna Chancellor, Millie Foster, Mischa Barton

Een komedie met klinkende namen als Colin Firth en Rupert Everett, dat straalt klasse uit. De klasse van Jane Austen-verfilmingen en toneelstukken van Oscar Wilde. Het soort klasse dat in ‘St. Trinian’s’ totaal ontbreekt, maar dat valt te verwachten van een film die zich afspeelt op een anarchistische meisjesschool. Wat ook ontbreekt is venijn, en dat is een gemiste kans. De film is een aaneenschakeling van puberale grappen en onderbroekenlol; hapklare kost voor de doelgroep van jonge meiden, maar de meligheid gaat snel vervelen. Hoe weet de kijker dat het een brute boel is op de kostschool? Door de omtrek van een lijk in het trappenhuis. Een grap die zo belegen is dat hij zo langzamerhand de composthoop op mag. En zo komen er in ‘St. Trinian’s’ nog wel meer gouwe flauwen voorbij.

‘St. Trinian’s’ is de zesde film in een serie die gebaseerd is op de cartoons van de Britse tekenaar Ronald Searle. De eerste film, ‘The Belles of St. Trinian’s’, verscheen in 1954. Toentertijd was het concept van een school vol losgeslagen meiden behoorlijk gewaagd, maar anno 2007 heeft ‘St. Trinian’s’ de heersende moraal tegen. Tegenwoordig kan en mag er veel. Wat doen die kostschooldames nou helemaal? Ze stoken wodka, bouwen bommen en spelen vals met hockey, maar achter de te strakke bloesjes bonzen gouden hartjes. Als het echt ondeugend dreigt te worden draait de camera weg. De beelden moeten natuurlijk wel geschikt blijven voor een twaalfjarig publiek.

Gelukkig heeft de cast er zelf lol in; dat werkt aanstekelijk. De klinkende namen doen waarvoor ze zijn ingehuurd. Rupert Everett leeft zich uit in zijn dubbelrol als schooldirectrice Camilla Fritton en haar konkelende neef Carnaby. Colin Firth mag aan de slag met geslaagde en minder geslaagde verwijzingen naar zijn eerdere werk. De scène waarin hij druipend over een gazon loopt zal nostalgische gevoelens teweegbrengen bij elke vrouw die ‘Pride and Prejudice’ heeft gezien, maar om nou een hondje met de naam Mr. Darcy tegen hem te laten oprijden? Dat is alleen leuk als je erg melig of erg dronken bent. En het is ook nog maar de vraag of de doelgroep waar ‘St. Trinian’s’ op mikt überhaupt herinneringen heeft aan een miniserie uit 1995.

Die doelgroep zal meer geïnteresseerd zijn in de charismatische jonge cast. Met name Gemma Arterton valt op door haar krachtige uitstraling. Geen wonder dat de Britse schone in ‘Quantum of Solace’ het scherm mag delen met James Bond. Ook BBC-presentator Russell Brand, die in oktober 2008 het veld moest ruimen vanwege ongepaste grappen, verdient een eervolle vermelding. Eigenlijk speelt hij gewoon zichzelf: bot en lollig, op het snijvlak van excentriek en ordinair. Het duo dat echter voor de meest geslaagde grappen zorgt is de tweeling Cloe en Holly Mackie, die als een soort prepuberale maffiosi het criminele circuit van St. Trinian’s bestieren. Tel daar een gelikte soundtrack bij op, met weinig verrassende, maar goed in het gehoor liggende meidenbands als Girls Aloud, en je begrijpt waarom ‘St. Trinian’s’ ondanks een lauwe ontvangst door de pers toch goede zaken deed in de bioscoop.

In een spervuur aan grappen treffen er altijd wel een paar doel. ‘St. Trinian’s’ treft doel zoals het hockeyteam van de school punten scoort: door de bal aan de stick vast te spijkeren. Kan niet missen natuurlijk, maar het zijn ballen zonder effect.

Paula Koopmans