A Kind of Murder (2016)

Recensie A Kind of Murder CinemagazineRegie: Andy Goddard | 92 minuten | misdaad, drama, thriller | Acteurs: Patrick Wilson, Jessica Biel, Haley Bennett, Eddie Marsan, Vincent Kartheiser, Jon Osbeck, Radek Lord, Christine Dye, Kelly Mengelkoch, Corrie Danieley, Ian Short, Ken Strunk, Jennifer Enskat, Buz Davis, Barry Mulholland, Richard Hagerman, Michael Hall

Een schrijfster wiens werk vaak de inspiratiebron vormde voor films, is thrillerauteur Patricia Highsmith (1921-1995). Haar eerste boek, ‘Strangers on a Train’ uit 1950, werd driemaal verfilmd, onder meer op meesterlijke wijze door de Master of Suspense himself Sir Alfred Hitchcock in 1951. Ook creëerde Highsmith het personage Tom Ripley, die in vijf van haar in totaal tweeëntwintig romans opdook. ‘The Talented Mr. Ripley’ werd al in 1960 voor het eerst verfilmd (met Alain Delon in de hoofdrol) en 39 jaar later kroop Matt Damon in de huid van de gewetenloze maar stijlvolle psychopaat Tom Ripley. Ook John Malkovich, Dennis Hopper en Barry Pepper speelden de rol al eens. Todd Haynes’ stijlvolle lesbische drama ‘Carol’ (2015), met Cate Blanchett in de titelrol, is eveneens gebaseerd op een verhaal van Patricia Highsmith. Minder bekend is Highsmiths roman ‘The Blunderer’ uit 1954; op een relatief obscure Franse verfilming uit 1963 na (‘Le meurtrier’), werd dit verhaal niet eerder naar het witte doek vertaald. Tot de Britse regisseur Andy Goddard, voornamelijk bekend van tv-werk, besloot ‘The Blunderer’ te verfilmen als ‘A Kind of Murder’ (2016) en de film in stijlvol jasje goot dat de sfeer ademt van de klassieke film-noirs uit de jaren veertig en vijftig. Jammer genoeg is Patrick Wilson geen Humphrey Bogart of Joseph Cotten – en dat is niet het enige gemis…

De zachtaardige architect Walter Stackhouse (Patrick Wilson) heeft het op het oog goed voor elkaar. Hij is getrouwd met de mooie Clara (Jessica Biel), woont in een prachtig, zelfontworpen huis en in zijn vrije tijd kan hij zich uitleven met zijn hobby: het schrijven van detectiveverhalen. Maar schijn bedriegt; hoewel ze nog maar een paar jaar getrouwd zijn, krijgt Walter steeds meer een hekel aan zijn neurotische, aanstellerige echtgenote. Wanneer hij tijdens een feestje iets te lang praat met de knappe zangeres Ellie Briess (Haley Bennett), besluit Clara zich met veel gevoel voor drama vol te gooien met pillen. Op die manier hoopt ze Walter langer aan zich te kunnen binden, maar in werkelijkheid drijft ze hem regelrecht in Ellies armen. Hij besluit zelf officieel de scheiding aan te vragen. Maar dan wordt Clara dood gevonden. Ze is van een klif gevallen, terwijl ze met de bus onderweg was naar haar moeder die op sterven ligt. Of was ze geduwd? Het politieonderzoek richt zich in eerste instantie op Walter, die de ene blunder op de andere stapelt en zichzelf (onnodig?) verdacht maakt. Zo geeft hij toe dat hij de bus waar zijn vrouw in zat achtervolgt heeft, tot aan de bewuste stop waar ze om het leven kwam. Daarnaast is zijn ongezonde fascinatie voor een recente moordzaak opvallend. Boekhandelaar Marty Kimmel (Eddie Marsan) wordt ervan verdacht zijn vrouw te hebben gewurgd, op exact dezelfde locatie als waar Clara Stackhouse gevonden werd. Waarom is Walter Kimmel gaan opzoeken? De overijverige, hyperambitieuze rechercheur Laurence Corby (Vincent Kartheiser) is ervan overtuigd dat zowel Stackhouse als Kimmel schuldig zijn en meer met elkaar te maken hebben dan beiden willen toegeven. Hij zet zijn tanden in de zaak en laat niet meer los.

Om maar met het meest in het oog springende aspect te beginnen: ‘A Kind of Murder’ ziet eruit om door een ringetje te halen. Er is goed gekeken naar de klassieke film noirs voor de juiste look & feel en tot in detail is getracht de jaren zestig, waarin het verhaal zich afspeelt, na te bootsen. Kleding, sets, decors zijn dik in orde. Helaas geldt dat niet voor het verhaal (het scenario is van Susan Boyd). Hoewel de film boeiend genoeg is om te blijven kijken (met name dankzij die hierboven beschreven sfeer), heeft het verhaal niet echt een duidelijke richting. Soms lijkt het thema van de ‘wrong man’ te komen bovendrijven (Stackhouse die zijn veilige wereldje in elkaar ziet storten nadat hij zich inlaat met femme fatale Ellie), andere momenten lijkt het vooral te draaien om de vraag of Stackhouse en Kimmel schuldig zijn (waarbij we geen sluitend antwoord krijgen). Al dat zwalken komt de overtuigingskracht van het verhaal niet ten goede. Daar komt nog bij dat we opgescheept zitten met Patrick Wilson, die een veel te open gezicht heeft om ons te doen twijfelen over zijn motieven (in ‘Hard Candy’ uit 2005 overtuigde hij ook niet als online predator en werd hij weggespeeld door zijn slachtoffer Elliot Page). Elk spoortje van twijfel over Walters schuld wordt ons opgedrongen door Corby, die psychopatische trekjes had kunnen hebben, maar wat kleurloos wordt neergezet door Vincent Kartheiser. Veel interessanter is Eddie Marsan als Kimmel, een mysterieus figuur die alle schijn tegen heeft maar toch weg lijkt te komen met moord. Marsan is zo’n acteur die eigenlijk niets hoeft te zeggen; zijn blik en lichaamstaal spreken boekdelen. De dames komen er in deze film wat bekaaid van af, al is het wellicht aardig om te vermelden dat Haley Bennett haar nachtclubliedjes zelf zingt.

Op papier heeft ‘A Kind of Murder’ een aardige cast, maar in de praktijk blijken de acteurs – op Marsan na – niet helemaal thuis in de rollen die ze spelen. Daar komt het zwalkende scenario, dat maar geen duidelijke richting wil inslaan, nog bij. Dan kun je de film nog wel zo mooi aankleden, maar daar verbloem je de tekortkomingen niet mee. Andy Goddard heeft het aardig geprobeerd, maar er had zo veel meer ingezeten. Aan Highsmiths verhaal ligt het niet, dat is intrigerend genoeg. Nu nog een goed scenario…

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

VOD- en Digital Download-release: 1 april 2017
DVD- en blu-ray-release: 7 juni 2017