Arès (2016)

Recensie Ares CinemagazineRegie: Jean-Patrick Benes | 80 minuten | drama, science fiction, thriller | Acteurs: Ola Rapace, Micha Lescot, Thierry Hancisse, Hélène Fillières, Ruth Vega Fernandez, Eva Lallier, Louis-Do de Lencquesaing, Élina Solomon, Yvon Martin, Pierre Perrier, Emilie Gavois-Kahn, Jo Prestia, David Migeot, Vincent Parisi

In ‘Arès’, een post-apocalyptische vertelling van regisseur Jean-Patrick Benes, krijgen we een zwart inkijkje van wat wellicht onze toekomst zal zijn. Het jaar is 2035. In de totalitaire anarchiestaat Frankrijk, uit elkaar gevallen in Groepen, mag iedereen doen wat hij of zij wil met zijn of haar lichaam. In een land met 15 miljoen werklozen en een veelvoud aan daklozen, kiezen veel burgers ervoor om hun lichaam voor experimenten met drugs te vercommercialiseren aan de machtige farmaceutische bedrijven. Okay, je laat misschien het leven, maar je familie heeft tenminste een spaarcentje.

Hoofdpersonage Reda/Arès (Ola Rapace) was tien jaar geleden een gerenommeerd Arena-vechter, dé meest populaire sport (een soort kooivechten voor moderne gladiatoren) ter wereld. Nu stelt hij niet meer zo veel voor, andere vechters -de meeste volgepompt met drugs of genetisch gemodificeerd- hebben hem overvleugeld. ‘Loser’ Arès krijgt de kans om weer overwinningen te behalen met behulp van een nieuwe superdrug, HSX, ontwikkeld door de machtige farmagroep Bonevia.

Als zijn zus Carla (Emilie Gavois-Kahn) wordt gearresteerd vanwege verboden wapenbezit moet hij niet alleen haar kinderen, de rebelse tiener Anouk (Eva Lallier) en de schattige kleuter Mae opvangen, maar ook snel 100.000 euro zien te vergaren om haar vrij te krijgen. Gedwongen door deze omstandigheden laat Ares zich overhalen te vechten met het gevaarlijke wondermiddel in zijn lichaam. Een extreem dodelijke hormoonsoort, die maar vijf minuten zijn bijzondere werk doet. Ares weet in de 1e ronde van het EK Arena te winnen van de topfavoriet Panzer en meteen wordt hij omarmd als het uithangbord van de perfide farmaceutische reus.

Regisseur Benes weet een beklemmende sfeer neer te zetten, met leuke realistische details (grote schermen op de Eiffeltoren). Het is een gitzwarte toekomst waarin grote bedrijven de lakens uitdelen. Geef het volk brood (drugs) en spelen (Arena), want het leven is verder toch uitzichtloos. Confronterend, omdat het voor te stellen is. Het is niet ondenkbaar en dat draagt bij aan de geloofwaardigheid. Alleen jammer dat de film met zijn 80 minuten schoon aan de haak karig van lengte is…

Ruud Stift

Waardering: 3.5

DVD-release: 4 april 2017