Arthur en de Minimoys – Arthur et les Minimoys (2006)

Regie: Luc Besson | 102 minuten | animatie, familie, fantasie | Acteurs: Freddie Highmore, Mia Farrow, Penny Balfour, Doug Rant, Ron Crawford, Adam LeFevre, Saul Jephcott, Christian Erickson, Eric Balliet, Oxmo Puccino, Jerry Di Giacomo, Toinette Laquière, David Combes | Originele stemmencast: Madonna, David Bowie, Snoop Dogg, David Suchet, Jimmy Fallon, Emilio Estevez, Robert De Niro, Harvey Keitel, Rob Corddry, Nathan Corddry, Erik Per Sullivan, Chazz Palminteri, Anthony Anderson, Jason Bateman | Nederlandse stemmencast: Chris Silos, Rene Soutendijk, Kim-Lian van der Meij

‘Arthur en de Minimoys’ is een familiefilm van de Franse regisseur en schrijver Luc Besson (‘Leon’, ‘The Fifth Element’). Hij bewerkte hiervoor zijn eigen romans over de jonge Arthur en diens avonturen in het land van de Minimoys. Deze Minimoys zijn kleine wezentjes met grappige gezichtjes en idioot gevormde oren. Volgens de overlevering zouden ze wonen in de uitgestrekte tuin van Arthurs oma.

‘Arthur en de Minimoys’ bestaat uit een afwisseling van gespeelde scènes en animatie. Het eerste kwartier van de film speelt zich af in de ‘gewone’ wereld en dan is het eventjes doorbijten. Er gebeurt niet al te veel en de Nederlandse nasynchronisatie, met een grote hoeveelheid lollig bedoelde accenten, maakt het er niet beter op. Na dat kwartier verdwijnt Arthur in de kleurrijke fantasiewereld van de Minimoys en kan het feest beginnen. Vanaf dat moment heeft de film wel iets weg van succesnummers uit de jaren tachtig als ‘Labyrinth’ en ‘The Neverending Story’, hoewel hij het niveau van deze klassiekers nooit benadert.

Vanaf Arthurs afdaling in de wereld van de Minimoys zit er genoeg actie in de film. Gevechten, luchtaanvallen, achtervolgingen op het water en nog veel meer. We maken kennis met een aantal excentrieke karakters zoals de oude koning van de Minimoys en de booswicht Maltazar. Maar de absolute hoofdrol is weggelegd voor prinses Selenia. Zou er een Oscar zijn voor het meest sexy personage van het jaar dan zou hij vast gaan naar deze roodharige Selenia, een jonge Minimoy met een onstuimig karakter en ogen die iedere man en Minimoy doen smelten.

Het is ook in de wereld van de Minimoys dat de plot zich pas echt ontrolt. Hoewel het verhaal zeker in het begin wat rommelig aandoet, heeft het uiteindelijk toch een degelijke kop en staart. Na verloop van tijd blijken de schijnbaar doelloze gebeurtenissen van het eerste kwartier een belangrijke rol te spelen in het vervolg van het verhaal, wat weer leidt tot een spannende finale.

Hoewel er op ‘Arthur en de Minimoys’ genoeg is aan te merken (van onduidelijkheden in het script tot het infantiele gedrag van de volwassenen) kan hij zich toch eenvoudig meten met de andere animatiefilms van het filmjaar 2006. Dit komt niet alleen door wat hij wèl is maar vooral door wat hij níet is. Na de eindeloze stroom animatieklonen uit Amerika is dit eindelijk weer eens een animatiefilm zonder ontheemde beesten, zonder neurotische personages en zonder postmoderne fratsen. Maar wel met een redelijke hoeveelheid actie, een aardig verhaal en een eigen gezicht. En vooral dat laatste is een zegen.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 31 januari 2007