Baywatch (2017)

Regie: Seth Gordon | 116 minuten | actie, komedie, misdaad | Acteurs: Dwayne Johnson, Zac Efron, Priyanka Chopra, Alexandra Daddario, Kelly Rohrbach, Ilfenesh Hadera, Jon Bass, Yahya Abdul-Mateen II, Hannibal Buress, Rob Huebel, Amin Joseph, Jack Kesy, Oscar Nuñez, David Hasseloff, Pamela Anderson, Clem Cheung, Charlotte McKinney, Izabel Goulart, Arian Foster, Vernon Davis

Je moet van goede huize komen om Baywatch de serie er goed uit te laten springen maar de makers van deze film flikken het zowaar. Het was niet eens zo’n slecht idee om weer zo’n knipogende filmversie te produceren van een succesvolle maar niet per se hoogstaande serie van ‘vroeger’. Het werkte al goed voor ‘Starsky en Hutch’ en ’21 Jump Street’ en met de ingrediënten van Baywatch – mooie strandlijven in overdreven slow motion, soapy verwikkelingen, machogedrag, actiemomenten – is best een leuke actiekomedie te maken. Maar dit is ‘m niet geworden, helaas.

Een over-de-top-trailer met ontploffingen, door de lucht vliegende jetski’s, travestie-acts, een grappenmakende Dwayne Johnson, strandhunk Zac Efron, en een stel sexy babes deed nog geen alarmbellen afgaan. Met uitzondering misschien van één onsmakelijk momentje in het mortuarium, waar onze helden zich voor een stel schurken moeten verstoppen in lijkenlades, alwaar Efron getrakteerd wordt op druppels vet die van een lijk afdruipen waar hij onder ligt.

Zo onsmakelijk wordt het gelukkig verder niet, maar het feit is wel dat er veel meer momenten als plat, ordinair, ongeïnspireerd en simpelweg onleuk zijn te typeren dan als grappige, knipogende, hersenloze humor en actie, zoals de genoemde acteurs die behoorlijk kundig kunnen opdienen; met de juiste kok in de keuken, tenminste. Zo is er in datzelfde mortuarium een grappig bedoeld moment waarbij Matt Brody (Efron) van Mitch Buchannon (Johnson, in de Hasselhoff-rol uit de serie) onder het ‘zaakje’ van een lijk moet kijken of hij iets verdachts ziet. Laten we zeggen dat het niet alleen creepy en ongemakkelijk is voor Matt.

Speciale aandacht verdient ook een scène die rechtstreeks afkomstig lijkt uit ‘There’s Something About Mary’. Je herinnert je vast nog wel het moment in die film waarin Ben Stiller zijn rits iets te snel dichtdoet nadat hij bij Mary (Cameron Diaz) naar de wc is geweest. Waarna de brandweer en ongeveer de hele straat een kijkje komt nemen. Nou, dat dus, alleen zit de persoon in kwestie Ronnie (Jon Bass) niet vast tussen zijn rits maar tussen een stel planken van een houten tafeltje op het strand. Hier werpt hij zich namelijk op om zijn opgewonden – ahem – toestand te verbergen nadat de vrouw van zijn dromen, strandwacht CJ (Kelly Rohrbach) hem met een heimlich-manoeuvre – in slow motion tegen hem aanrijdend – heeft bevrijd van een snoepje. De arme stakker kan zich helaas niet op natuurlijke wijze uit zijn benarde situatie bevrijden, omdat CJ haar eigen ‘jongens’ voortdurend voor zijn gezicht laat hangen. Echt, het klinkt grappiger dan het is.

Verder is de film verhaaltechnisch ook gewoon niet heel sterk. De strandwachten zien regelmatig misstanden op hun stranden, maar beklagen zich erover dat ze niet zelf – op hele andere plekken – op onderzoek en in achtervolging mogen gaan, met gevaar voor eigen leven en de levens van anderen. De politie wordt hier als de onredelijke (semi-) bad guy neergezet, terwijl je toch moet toegeven dat ze een punt hebben. Prima als de beach boys en girls een tip of voorzetje geven, maar de laat de echte professionals het afronden. Soms laten onze helden hun strand zelfs helemaal zonder bewaking achter, omdat ze zo nodig zelf met het voltallige team op missie moeten. Een strandwacht onwaardig, nietwaar. Maar goed, een kniesoor die daar op let. Want als de strandwacht toevallig Dwayne Johnson is, weet je dat hij alles kan, en ook nog eens een stuk beter dan echte agenten.

Ook jammer is dat de film vrijwel ontdaan is van elke spanning of mysterie en de identiteit van de slechteriken al na een minuut of tien duidelijk is. Het is ook jammer dat bad girl Priyanka Chopra – een ware ster in Bollywood – totaal geen indruk maakt als ijskoude zakenvrouw Victoria Leeds, of het moet gaan om de manier waarop ze erin slaagt al haar welgevormde lichaamsdelen in haar soms nauwelijks aanwezige jurken te houden. Laten we het voorlopig op een taalbarrière houden, maar als ze niet zulke aantrekkelijke beeldvulling was geweest, was wakker blijven bij haar scènes bijna onmogelijk geweest.

Er zijn overigens best momenten of personages die even boeiend (hadden kunnen) zijn, maar waar vervolgens te weinig mee wordt gedaan om verdere interesse op te wekken. Zo wordt olympisch zwemkampioen Matt voortdurend belachelijk gemaakt omdat hij arrogant zou zijn en vanwege onverschilligheid zijn estafetteteam in de steek zou hebben gelaten. Maar later blijkt – of schijnt, volgens de woorden van Matt – het zo te zijn dat het team hém juist met de nek aankeek en onvoldoende steunde. In hoeverre dit waar is en Matt feitelijk eenzaam en een soort slachtoffer was, wordt nooit uitgewerkt.

Toch is ‘Baywatch’ niet een totaal misbaksel. Dwayne Johnson is bijna altijd wel interessant om in actie te zien, zowel vanwege zijn grote verschijning en brute kracht als zijn komische talenten. Zijn plagerijtjes met Zac zijn ook meestal amusant en zijn zichtbare plezier en sympathieke inborst maken van zijn Mitch Buchannon een aangenaam personage om naar te kijken.

Ook heeft Zac Efron zo zijn geïnspireerde momenten, bijvoorbeeld als hij als vrouw verkleed op undercovermissie gaat, of wanneer hij de leiding krijgt over de strandwachten en eens echt serieus in actie kan komen en confrontaties met de misdadigers kan aangaan, zonder alleen maar het mikpunt te zijn van de grappen en grollen van Johnson. Maar, helaas, het had niet zo mogen zijn. Een beter scenario had van deze film nog best wat leuks kunnen maken, maar deze Baywatch-film zal helaas bij de vissen moeten slapen…

Bart Rietvink

Waardering: 2

Bioscooprelease: 1 juni 2017
DVD- en blu-ray-release: 25 oktober 2017