Beast (2017)

Recensie Beast CinemagazineRegie: Michael Pearce | 107 minuten | drama | Acteurs: Johnny Flynn, Jessie Buckley, Geraldine James, Charley Palmer Rothwell, Hattie Gotobed, Trystan Gravelle, Emily Taaffe, Shannon Tarbet, Tim Woodward, Olwen Fouéré, Oliver Maltman, Claire Rafferty, Richard Laing

Amper vijf jaar geleden liep Michael Pearce nog met een clipboard langs de deuren in Londen, om donateurs te werven voor goede doelen. Acht pond per uur verdiende hij. En dat terwijl zijn vroegere klasgenoten van de filmacademie allemaal carrière maakten als televisieregisseur. Het was best even aanpoten, maar Pearce is kennelijk een man van principes en hij had met zichzelf de afspraak gemaakt dat het alles of niets zou worden met zijn carrière als filmmaker. Hij had geen zin om zichzelf via een omweg ‘omhoog te werken’, dus dan maar een ander baantje aannemen om te kunnen rondkomen. Intussen werkte hij hard aan het ideale script; zijn filmmakers-skills ontwikkelde hij verder door korte films te maken. De grote inspiratiebron voor zijn doorbraakfilm – want die zo gewenste doorbraak zou uiteindelijk in 2017 komen – was psychopaat Edward Paisnel, die jaren geleden Pearce’s geboorte-eiland Jersey terroriseerde door in te breken in huizen en de kinderen van hun bed lichtte en meenam. Toen Pearce zich in de gebeurtenissen verdiepte, ontdekte hij dat Paisnels vrouw van niks wist. “De meeste mensen denken dan: natuurlijk moet ze het wel geweten hebben. Maar een belangrijk kenmerk van psychopaten is dat ze zeer charmant kunnen zijn. Dus het zou best kunnen dat hun partners geen idee hebben.” Juist dat aspect fascineerde hem dusdanig, dat hij zijn debuutfilm ‘Beast’ (2017) wilde vertellen vanuit het perspectief van de onwetende vrouw/vriendin.

We ontmoeten Moll (een overdonderende Jessie Buckley), een volwassen vrouw die nog bij haar ouders op Jersey woont. Haar vader is dementerende en kan niet zomaar alleen gelaten worden, haar moeder (Geraldine James) is een nogal dominante vrouw die haar dochter graag onder de duim houdt. Haar zus Polly (Shannon Tarbet) is getrouwd en kondigt op Molls verjaardag – wat háár feest had moeten zijn – doodleuk aan een tweeling te verwachten. Voor Moll is de zoveelste confrontatie met haar tekortkomingen – want waarom is zíj nog niet aan de man? – de druppel: ze verlaat haar verjaardagsfeest om in de enige club op het eiland zich flink te laten gaan. Ze papt aan met Leigh (Charley Palmer Rothwell), maar wanneer hij zich opdringt vindt ze het niet meer leuk. De mysterieuze Pascal (Johnny Flynn) schiet haar te hulp. Moll is direct gefascineerd door hem, en dat gevoel blijkt wederzijds. Haar familie, met name haar moeder, is er fel op tegen dat Moll omgaat met Pascal; hij heeft een dubieus verleden, is onaangepast en heeft geen aansluiting met de hechte (en beklemmende) lokale gemeenschap. Bovendien wordt het eiland geteisterd door een seriemoordenaar, die het gemunt heeft op tienermeisjes en jonge vrouwen, en dan ben je als outcast al snel een verdachte. Moll wordt heen en weer geslingerd tussen haar familie en haar liefde voor Pascal. Het ene moment lijkt ze ervan overtuigd dat hij niets met de moorden te maken kan hebben, op andere momenten slaat de twijfel toe. En hoe zit het eigenlijk met haar eigen verleden? Want Moll heeft zelf ook het nodige op haar kerfstok.

‘Beast’ is een psychologische thriller die op geniale wijze speelt met de verwachtingen van de kijker. Geen enkel personage is helemaal goed of helemaal slecht, maar zo complex als Pascal en met name Moll zien we ze niet vaak. De cruciale vraag is: hoe schuldig of onschuldig zijn zij? Moll voelt zich zo sterk aangetrokken tot Pascal omdat zij meent dat ‘hij net als zij is’. Maar is dat wel zo? In de wereld van ‘Beast’ blijkt dat in iedereen een beest kan schuilen, hoe onschuldig ze zich ook voordoen. Moll wordt onderdrukt door haar familie, wat een gruwelijke manier is om met iemand om te gaan. Politieman Clifford (Trystan Gravelle) blijkt een verborgen (hoewel, verborgen?) agenda te hebben en zo zijn er verschillende eilandbewoners die met een masker op lopen. Pearce weet op een slimme manier zijn kijkers om te tuin te leiden, want met wie moeten we nu eigenlijk meeleven? Wie verdient onze sympathie en wie blijkt een wolf in schaapskleren? Is de angst die een personage ons inboezemt terecht, of kunnen we beter bang zijn voor een ander personage?

De film wordt gedragen door geweldige performances van de relatief onbekende hoofdrolspelers Jessie Buckley en Johnny Flynn. De geboren Ierse Buckley geeft hier een masterclass acteren; haar bereik loopt uiteen van klein en subtiel tot groots en emotioneel. Met een verwilderde blik, een trillend ooglid of een ijselijke schreeuw weet ze tot al onze poriën door te dringen. De uit Zuid-Afrika afkomstige Flynn drukt weliswaar minder een stempel op het geheel, maar geeft Buckley prima tegenwicht met een uitgebalanceerde performance. Beide personages zijn ondoorgrondelijk en mysterieus en Buckley en Flynn spatten van het scherm. In de geïsoleerde, beklemmende en bijzonder sfeervolle setting van Jersey weet Pearce zijn hoofdrolspelers alle ruimte te geven om te kunnen schitteren. Met behulp van angstaanjagende flashbacks creëert hij een sfeer als in een koortsdroom waaraan niet valt te ontsnappen. ‘Beast’ is grimmig, duister en cynisch, maar bovenal een indrukwekkend visitekaartje van zowel regisseur en schrijver Michael Pearce als actrice Jessie Buckley. Daar gaan we nog veel van horen!

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 21 juni 2018
DVD-release: 23 oktober 2018