Beck: Monstret (1998)
Regie: Harald Hamrell | 90 minuten | misdaad | Acteurs: Peter Haber, Mikael Persbrandt, Stina Rautelin, Per Morberg, Ingvar Hirdwall, Rebecka Hemse, Fredrik Ultvedt, Peter Hüttner, Bosse Höglund, Mia Benson, Björn Gedda, Magnus Roosmann, Hasse Jonsson, Steve Kratz, Lars Hansson, Boman Oscarsson, Johan Hedenberg, Viktor Friberg, Olle Jansson, Ola Sanderfelt, Ann-Sofie Rase, Gunilla Abrahamsson, Anna Lindholm, Barbro Oborg, Peter Luckhaus, Sten Ljunggren
In deze zesde aflevering krijgt Beck te maken met een vreemde en wel erg afschuwelijke case. Iemand plaatst een rode koffer bij een politiebureau en belt daarna anoniem om te melden dat er een tijdbom verscholen zit. De ontmijningsdienst is verplicht om de koffer stuk te schieten. Tot ieders verbijstering ligt er een dode baby van drie maanden tussen de resten. Het is niet duidelijk of de jongen nog leefde voor het fatale schot.
Tussen Beck en zijn overste ontspint zich de discussie of de politie een fout heeft gemaakt. Wanneer er een e-mail binnenkomt op de redactie van een krant krijgt de pers er lucht van. Sommige journalisten ruiken een primeur en cirkelen al speculerend over de verantwoordelijkheid rond de ordediensten, dit tot groot ongenoegen van de speurders. De verdwijning van een vrouw brengt het onderzoek in een stroomversnelling. Het lijkt erop dat haar alcoholverslaafde ex meer weet. Net op het moment dat Beck deze gruwelijke zaak in handen krijgt, hoort hij van zijn dochter dat ze zwanger is. Er ligt Beck trouwens nog iets op de maag wat zal leiden tot een persoonlijke ontboezeming aan één van zijn collega’s. Deze toch wel abrupte verklaring waarbij de speurder zijn complexen wegwerpt en die haaks staat op zijn karakter, zorgt alweer voor een frisse nevenplot die zich in de volgende afleveringen ongetwijfeld verder zal ontwikkelen.
‘Monster’ is ondanks de uitnodigende titel, die lang niet zo beklijvend is als je zou denken, een matige episode en lijkt meer op een ongecompliceerd spelletje hints. Er zit weinig vaart in en de dader flitst al vrij snel door het beeld. Vanaf dan moet de kijker alleen nog gissen naar diens motieven en loopt de spanning leeg als een kapotte tube. Daar kunnen zelfs de obligate afleidingsmanoeuvres die aangelegd worden weinig aan veranderen. Ons kon het in elk geval niet meer schelen. De amateurdetectives onder ons zullen zich een beetje bekocht voelen.
Jochem Geelen