Behind Forgotten Eyes (2007)

Regie: Anthony Gilmore | 120 minuten | documentaire | Met: Yunjin Kim

In de Tweede Wereldoorlog had je concentratiekampen. Tijdens de oorlog in Korea had je sexkampen, maar zo werden ze natuurlijk niet genoemd. Het waren kampen waar de militairen terecht konden voor ontspanning tijdens hun zware leven. Met andere woorden; er zaten daar meisjes die ze konden gebruiken voor de sex. Deze jonge meisjes zaten hier niet uit vrije wil maar zitten gevangen en kunnen geen kant op. Inmiddels zijn we zo’n zestig jaar verder en vertellen de voormalige sexslavinnen hun verhaal.

Niet iedereen is het eens met het ontroerende verhaal van deze vrouwen. Omdat ze zo lang hebben gezwegen worden ze nu niet altijd geloofd. De Japanse regering ontkent dat het is gebeurd en weigert daarom ook excuses aan te bieden en dat is het nou net het enige wat deze vrouwen graag willen. Ze willen erkenning, excuses en begrip. Met ‘Behind Forgotten Eyes’ zullen ze dat begrip van het publiek zeker krijgen.

Regisseur Anthony Gilmore heeft zich netjes aan de journalistieke regels gehouden. Hij heeft niet alleen het verhaal verteld vanuit de voormalige sexslavinnen maar hij heeft ook de moeite genomen om het verhaal te horen van de Japanse regering die niet gelooft in het verhaal van de vrouwen. Ook heeft hij het lef gehad om ex-militairen te ondervragen over hun bezoekjes aan deze plezierkampen. Daar is zeker moed voor nodig want de verhalen die hij van hen te horen krijgt zijn nog gruwelijker dan de verhalen van de vrouwen. Ja, ze geven toe eens of vaker dan eens een bezoek te hebben gebracht aan de sexslavinnen. En ja, ze hebben wel eens iemand verkracht. Of ze dat even in detail willen navertellen? Natuurlijk, ook dat doen ze, blijkbaar zonder schuldgevoelens. De momenten waarop de ex-militairen hun verhaal doen is nog aangrijpender dan het verhaal van de vrouwen. Hoe kan iemand zo gevoelloos zijn? Of heeft hij het gewoon verdrongen en is het alsof hij over iemand anders praat?

Hoe dan ook, wat er gebeurd is met deze vrouwen is verschrikkelijk. Sommigen waren pas veertien jaar en moesten dag in dag uit met tientallen militairen sex hebben. Na de oorlog was de schaamte te groot en wilden ze hun familie geen pijn doen. Nu, zestig jaar later is het tijd om de waarheid boven tafel te krijgen.

De documentaire is mooi gemaakt, de emoties druipen van de gezichten van de vrouwen af en je ziet dat ze het moeilijk hebben met het vertellen van hun verhaal. Dat maakt het des te ingrijpender. Het animatiefilmpje in het begin dat toont hoe de meisjes werden meegenomen is een leuke en welkome afwisseling van de heftige interviews en oorlogsbeelden.

‘Behind Forgotten Eyes’ is vooral indrukwekkend. Het is onbegrijpelijk dat zij zolang met dit geheim hebben kunnen leven. En nog onbegrijpelijker dat er mensen zijn die denken dat ze zoiets verzinnen. Zelfs de militairen geven toe wel eens een bezoek te hebben gebracht aan de dames. Maar zelfs dat is niet voldoende bewijs voor een excuus. Ongeloof, woede en medeleven. Dat zijn de emoties die deze film opwekt. Een prima documentaire om eens met je neus op de feiten gedrukt te worden.

Eveliene Sanders