Blue Bayou (2021)

Regie: Justin Chon | 118 minuten | drama | Acteurs: Justin Chon, Alicia Vikander, Mark O’Brien, Linh-Dan Pham, Sydney Kowalske, Vondie Curtis-Hall, Emory Cohen, Geraldine Singer, Toby Vitrano, Altonio Jackson, Truong Quang Tran, Ivy Vy Le, Sage Kim Gray, Renell Gibbs, Jacci Gresham, Martin Bats Bradford, Tyler Henry

Wanneer Antonio LeBlanc (Justin Chon) in ‘Blue Bayou’ bij een sollicitatiegesprek de vraag voorgelegd krijgt waar hij vandaan komt, antwoordt hij naar eer en geweten: “een klein dorpje in de bayou van Louisiana”, maar de werkgever is niet tevreden met dit antwoord. “Nee, ik bedoel, waar kom je vandáán?”, daarmee doelend op Antonio’s Aziatische uiterlijk. Antonio is geadopteerd. Hij voelt zich Amerikaans en ja, die naam klopt. Of het nu is om zijn achtergrond of zijn ietwat schimmige verleden (hij heeft een strafblad), de baan gaat aan zijn neus voorbij.

Antonio is getrouwd met Kathy (Alicia Vikander) en ze verwachten samen hun eerste kindje. Kathy heeft uit een vorige relatie (al is dat een groot woord) al een kleuterdochter, de vroegwijze Jessie (Sydney Kowalske), voor wie Antonio haar echte papa is. De twee zijn dol op elkaar en wanneer Kathy rust moet houden vanwege zwangerschapscomplicaties, trekken Antonio en Jessie er samen op uit. Jessie maakt zich zorgen dat als de baby er is, Antonio niet meer van haar zal houden, maar Antonio slaagt erin de twijfel bij het meisje weg te nemen. Liefde in overvloed, maar geld is wel een probleem in dit gezinnetje en je gunt ze zo een kans om het beter te krijgen.

Dan gebeurt er iets onvermijdelijks: iets verschrikkelijks wat een stroom aan ellendigheden veroorzaakt. Jessies natuurlijke vader, Ace (Mark O’Brien), is een politieagent en hij eist meer bezoekrecht dan hij nu heeft. Kathy weigert haar dochter – die pertinent níet met haar biologische vader wil optrekken – te dwingen en hij gebruikt zijn politieuniform om het stel te intimideren. Aangemoedigd door dit machtsvertoon besluit de collega van Ace, Denny (Emory Cohen), Antonio te provoceren, waardoor Antonio in de problemen komt en gearresteerd wordt. En nog erger, ICE (The U.S. Immigration and Customs Enforcement) komt hem daardoor op het spoor. Het blijkt dat door een maas in de wet of noem het onoplettendheid of onwetendheid van zijn adoptieouders Antonio als kind niet het Amerikaans staatsburgerschap heeft gekregen. De kans is groot dat hij gedeporteerd wordt.

‘Blue Bayou’ is een drama, dat je meerdere malen een stomp in je maag geeft. Er is zoveel onrecht in de film: niet alleen de belachelijke wet die ervoor zorgt dat families als dat van Antonio en Kathy uit elkaar gescheurd worden, ook het feit dat politieagenten die beslist ongeschikt zijn voor hun werk gewoon hun gang kunnen gaan, om nog maar te zwijgen over het feit dat Antonio’s adoptieouders hem binnen een half jaar nadat hij als driejarige uit Korea kwam, naar het weeshuis hebben gebracht (hoe dan?!). Je hart krimpt ineen bij de gedachte dat zo’n jochie van pleeggezin naar pleeggezin werd gestuurd, tot hij uiteindelijk terecht kwam bij een incapabel gezin, waarvan de man zowel hem als zijn vrouw mishandelde.

Het zijn echter de kleine momenten van liefde, schoonheid en vriendschap waardoor ‘Blue Bayou’ toch kijkbaar blijft: tussen Antonio en Kathy, tussen Jessie en Antonio en – ook heel belangrijk – de groeiende vriendschap met de van oorsprong Vietnamese Parker (Linh-Dan Pham), die Antonio introduceert in een cultuur die dicht bij de Koreaanse ligt, maar die tegelijkertijd daarvan erg verschilt. Alicia Vikander blijkt naast een topactrice ook nog eens heel mooi te kunnen zingen, getuige haar vertolking van Linda Ronstads beroemde nummer, waar de film zijn titel aan ontleent. Daarnaast is de film mooi geschoten, met een zelfverzekerde inzet van kleuren, (natuurlijk) licht en schaduw. ‘Blue Bayou’ speelt zich af in New Orleans en de broeierigheid van het klimaat sijpelt door in elke porie van de film, zowel op het verhalende als het visuele vlak.

Je kunt de maker (Justin Chon schreef, regisseerde én speelde de hoofdrol) verwijten niet bepaald subtiel te werk te zijn gegaan, zeker in de finale van de film, waarbij alles op alles gezet wordt om de traanbuizen van de kijker aan het werk te zetten (het werkt wel) en er zijn bepaalde personages die wel heel zwart-wit worden neergezet, maar als geheel overtuigt ‘Blue Bayou’. Wat is het toch idioot dat we leven in een wereld waar mensen niet mogen zijn waar ze willen zijn, zelfs niet als hun omgeving wil dat ze daar zijn. NB: de film speelt zich af in de tijd dat de Adoptee Citizenship Act of 2021 er nog niet door was: hiervoor verwerven geadopteerden die op 27 februari 2001 ouder dan 18 waren, niet automatisch het staatsburgerschap. Inmiddels is deze wet aangenomen.

Monoica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 18 november 2021
VOD-release: 21 maart 2022