Clair de femme (1979)
Regie: Costa-Gavras | 105 minuten | drama | Acteurs: Yves Montand, Romy Schneider, Lila Kedrova, Heinz Bennent, Catherine Allégret, Roberto Benigni, Gabriel Jabbour, Daniel Mesguich, François Perrot, Dieter Schidor, Romolo Valli
Michel is op weg naar Caracas, maar in plaats van op het vliegtuig te stappen, keert hij weer terug naar Parijs. Als hij de taxi verlaat, zwiept hij het portier te hard open en mept zo alle boodschappen van Lydia op de straatstenen. Om het nog erger te maken heeft hij alleen dollars op zak, terwijl de taxichauffeur uitsluitend in francs betaald wil worden. Lydia leent Michel het benodigde bedrag en ze raken aan de praat. Na enig aandringen vertelt ze hem haar naam en haar adres, zodat hij een chèque voor haar kan uitschrijven. Ze nemen afscheid, maar binnen no time staat Michel bij Lydia op de stoep.
De avond en nacht volgend op hun ontmoeting brengen ze afwisselend met elkaar en anderen door. In die lange uren komen ze steeds meer te weten over het verlies van de ander en proberen elkaar te helpen bij het draaglijker maken van hun verdriet. Lydia heeft haar dochtertje verloren bij een auto ongeluk. Haar man die achter het stuur zat, is daarbij gehandicapt geraakt. De vrouw van Michel lijdt aan een ongeneeslijke ziekte en wil in alle rust sterven. De vraag is of er buiten de hulp en steun die ze elkaar geven ook nog iets anders tussen hen kan ontstaan.
‘Clair de femme’ is een mooi drama dat zich rustig, maar indringend ontvouwt. Elke keer kom je als kijker weer iets meer over de personages te weten, dingen die ze voor anderen en zichzelf verborgen proberen te houden, omdat ze anders teveel pijn doen. Romy Schneider speelt prachtig de vrouw voor wie het verdriet te zwaar is geworden om in haar eentje te tillen. Het drukt zo zwaar dat ze niet in staat is om haar leven in voorwaartse richting te duwen en in een luchtbel gevangen blijft. De manier waarop ze Michel naar zich toetrekt, maar tegelijkertijd op afstand houdt als hij wel heel erg dichtbij komt, is zeer overtuigend. Het verdriet dat ze daarbij tentoonspreidt is vermengd met hulpeloosheid en kracht en daardoor levensecht.
Een mooi drama met ruimte voor een lichte en soms grimmige humor en prachtig spel van Romy Schneider.
Diana Tjin-A Cheong
Waardering: 4
Bioscooprelease: 28 februari 1980