Danse avec lui (2007)
Regie: Valérie Guignabodet | 118 minuten | drama | Acteurs: Mathilde Seigner, Sami Frey, Jean-François Pignon, Anny Duperey, Anthony Delon, Jean Dell, Élodie Navarre, Camille Varenne, Gilles Gaston-Dreyfus, Fabrice Bagni, Xavier Berlioz, Jacques Brucher, Quentin Grosset
Een onverwerkt trauma, een gebrek aan levenslust en relatieproblemen. Thema’s die wel vaker verwerkt worden in films, maar zelden in combinatie met het door ons zo geliefde, elegante hobbydier met de fraaie benaming Equus caballus, in meer ordinaire vorm ook wel paard genoemd. Misschien rinkelt er stiekem toch een belletje en dan waarschijnlijk vanwege ‘The Horse Whisperer’, de film uit 1998 die al deze thema’s behelst. In 2007 kwam het Franse ‘Danse avec lui’ uit, dat daar wat verhaal betreft eigenlijk een kopie van is…
Alexandra trekt van jongs af aan haar eigen plan en is een gelukkige vrouw. Dan treft het noodlot haar. Haar man blijkt een minnares te hebben die een kind van hem verwacht en hij dreigt haar te verlaten. Alsof dat nog niet erg genoeg is krijgt Alexandra de volgende dag een ernstig ongeluk in het ruitercircuit en verongelukt haar man in het verkeer. Als Alexandra uit haar coma ontwaakt, begint ze met ‘doen alsof’ en beleeft ze nog maar weinig geluk. Haar leven is een zeepbel, klaar om uit elkaar te spatten en haar nog dieper in de afgrond te werpen. Totdat ze een oude man tegenkomt, die de bel kapot prikt en haar verder helpt in het leven.
Vertelt ‘The Horse Whisperer’ niet een redelijk vergelijkbaar verhaal? We hebben het nu voornamelijk gehad over de grote lijnen, daarnaast vertonen echter ook de details veel overeenkomsten. Wat de plot betreft is ‘Danse avec lui’ dus maar weinig origineel. Daarnaast verduidelijken de merkwaardige voorvallen en de handelingen van de personages het verhaal af en toe niet. Ook worden de personages maar net genoeg uitgediept, in ieder geval niet meer dan noodzakelijk. Daardoor zijn sommige acties en reacties niet echt goed te doorgronden. Verder vervaagt de focus op Alexandra gedurende het verhaal, om zich steeds meer te verdelen over haar en de randfiguren. Enerzijds reikt het thema op deze manier verder dan alleen de hoofdpersoon, anderzijds stoort het ook, omdat de derde dimensie bij de bijfiguren grotendeels ontbreekt. Een laatste kwalijke zaak komt op het conto van de gebruikte muziek, dat door het eentonige karakter en het voortdurende herhalen ervan na verloop van tijd aan je hoofd gaat zeuren.
Dit lijstje van negatieve punten maakt ‘Danse avec lui’ duidelijk niet tot een hoogvlieger, maar een echte teleurstelling kan de film ook niet genoemd worden. De film heeft een fijn, bescheiden karakter, het acteerwerk is naar behoren en de geschoten beelden en locaties zijn veelal mooi. In dat laatstgenoemde spelen die andere hoofdrolspelers een grote rol, dus laten we vooral de paarden niet vergeten. Deze prachtige schepselen maken op een mooie wijze deel uit van de film en weten de kijker nog het meest te fascineren. Als het aan hen had gelegen, had ‘Danse avec lui’ zeker drie sterren gekregen…
Arian Schouten