Das Wochenende (2012)
Regie: Nina Grosse | 90 minuten | drama | Acteurs: Sebastian Koch, Katja Riemann, Barbara Auer, Sylvester Groth, Tobias Moretti, Robert Gwisdek, Elisa Schlott, David Bredin
In ‘Das Wochenende’ komt de Duitse, antikapitalistische RAF-terrorist Jens onverwachts vrij. Zijn zus Tina stelt meteen zijn ex Inga op de hoogte, en zijn vriend Henner van vroeger. Als een soort welkom-terug gebaar, of misschien meer uit angst alleen met hem te zijn, organiseert ze een reünieweekend. De nieuwe man van Inga, Ullrich, gaat mee. Dit is zo ongemakkelijk als het klinkt, en wordt nog veel moeizamer dan dat. Jens wil namelijk weten wie van de aanwezigen hem heeft verlinkt aan de politie. Jens is prikkelbaar, Tina wanhopig en Inga is in de war. Haar abrupt beëindigde leven botst met haar nieuw opgebouwde leven. Om het allemaal nog complexer te maken, heeft de dochter van Inga en Ullrich zichzelf en haar stiefbroer zonder aankondigen uitgenodigd…
‘Das Wochenende’ verhaalt over verhoudingen en psychologie, en leunt dan ook sterk op het acteerwerk. Dat pakt zeer goed uit, de acteurs weten de getroebleerde zielen bloot te leggen en laten de kijker zich even ongemakkelijk voelen als de personages zich moeten voelen. Alleen de vriend, Henner, blijft als personage wat onderontwikkeld. Hij heeft in de film met maar zeven personages (en voornamelijk één locatie) dan ook wel de kleinste rol. En de film is ook betrekkelijk kort. Zeker in de eerste fase, waarin het nieuws van de vrijlating van Jens aankomt, wordt er een rap tempo aangehouden. Hier had nog wat grootser uitgepakt kunnen worden.
‘Das Wochenende’ speelt zich voornamelijk af in het huis van Tina, dat aan een afgelegen weg en aan het bos ligt. Het is een mooi huis, en een mooi bos, dus qua mooie plaatjes kon het al bijna niet mis gaan. De belichting valt zo af en toe wel op, en lijkt het schemerige bos een onnatuurlijke gloed te werpen op de gezichten. De camerastandpunten zijn erg goed gekozen, er is vaak in de shots een wazige achtergrond, waardoor alle aandacht naar de gezichten gaat. Eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat het verhaal en de personages alle aandacht opeisen, en de cinematografie op de achtergrond blijft. Een pluim voor de regisseur, en een compliment voor de cinematograaf die het verhaal maximaal ondersteunt.
Mirte Brethouwer
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 19 juni 2014