De dag dat mijn huis viel (2017)

Recensie De dag dat mijn huis viel CinemagazineRegie: Thessa Meijer | 45 minuten | komedie | Acteurs: Peter van den Begin, Wim Opbrouck, Wim Willaert, Frieda Pittoors, Dahlia Pessemiers, Ann Tuts, Imani De Caestecker

In de reeks One Night Stands van 2017 zijn zes gloednieuwe films van veelbelovende regisseurs opgenomen. Eén van de grote talenten in de Nederlandse filmwereld is Thessa Meijer (1992), die ooit haar eerste camera won met een prijsvraag en haar eerste schreden als filmmaker zette in een club van de kerk waar ze naartoe ging. Op haar zeventiende sleepte ze haar eerste filmprijs al in de wacht en nu, op haar 25e, is haar film ‘De dag dat mijn huis viel’ (2017) te zien in het kader van One Night Stand 2017, nadat het komisch drama rond drie onvolwassen broers die er ineens alleen voor komen te staan eerder al vertoond werd op het Nederlands Film Festival. Meijer haalde de inspiratie voor haar film uit een eigen herinnering. Tijdens de biologieles op de middelbare school ontdekte ze over de evolutietheorie. Hoewel ze erg gelovig is opgevoed en tot die tijd alles geloofde wat in de bijbel staat, was dat het begin van haar twijfels. Het veilige huis van haar jeugd stortte in zekere zin in. Een mooie inspiratiebron voor ‘De dag dat mijn huis viel’.

Meijer verzamelde een drietal Vlaamse topacteurs voor de hoofdrollen in ‘De dag dat mijn huis viel’; Wim Opbrouck, Peter van den Begin en Wim Willaert. Zij spelen de drie broers Roemer, Hein en Pé die met hun bejaarde moeder Hillie (Frieda Pittoors) in een vervallen en scheef huis in een uitgestrekt niemandsland wonen. Ze beheren samen een benzinepomp, maar de enige die regelmatig komt is truckbestuurster Belinda (Dahlia Pessemiers), met wie Pé in een aftands hutje naast het huis regelmatig een snelle wip maakt. Omdat het huis zichzelf omver ‘zucht’, moet het jaarlijks handmatig worden rechtgetrokken. Dat gaat al jaren goed, maar dan besluit moeder Hillie op de dag van haar 75e verjaardag om stiekem met de noorderzon te vertrekken en haar ‘nestblijvers’ achter te laten. Voor het eerst in bijna vijftig jaar zijn de broers op zichzelf en elkaar aangewezen. En de onderlinge verhoudingen liggen nogal scheef. Hoe langer de broers met elkaar opgescheept zitten, hoe schever het huis komt te staan. Valt er nog wat te redden?

Hoe ga je om met een ooit vertrouwde, veilige situatie die langzaam maar zeker afbrokkelt; dat is het uitgangspunt dat Thessa Meijer nam voor haar film. De drie broers proberen wanhopig om de beginsituatie in stand te houden, maar dat werkt niet. Romer, Hein en Pé zijn losers eerste klas, die nog nooit de verantwoordelijkheid hebben genomen voor hun leven, en dat ook nooit zullen doen, simpelweg omdat ze nooit geleerd hebben hoe ze dat kunnen doen omdat ze al vijf decennia veilig onder moeders vleugels leven. Dat kan alleen maar misgaan. Het instorten van hun veilige nest gebeurt hier niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk. Meijer, die het scenario schreef samen met Don Duyns, koos als locatie voor een verlaten Zeeuws-Vlaamse polder, die een desolate sfeer uitademt zoals je die wel in westerns ziet. Er ontbreekt eigenlijk alleen nog een tumbleweed. De doorleefde koppen van de geweldige Vlaamse hoofdrolspelers passen perfect in deze setting. ‘De dag dat mijn huis viel’ is een sfeervolle en sterk geacteerde tragikomedie, waarmee Thessa Meijer haar visitekaartje afgeeft.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

‘De dag dat mijn huis viel’ wordt vrijdag 24 november 2017 om 21.25 uur op NPO 3 uitgezonden.