De magische poort – Magic Arch 3D (2020)

Regie: Vasiliy Rovenskiy | 85 minuten | animatie, familie | Nederlandse stemmencast: Ricardo Blei, Juliann Ubbergen, Sarah Nauta

De onderwaterwereld spreekt al jaren tot de verbeelding van animatiefilmmakers. Zo’n iconische status als de neoklassiekers in het genre, Disneys ‘The Little Mermaid’ (1989) en Pixars ‘Finding Nemo’ (2003) en ‘Finding Dory’ (2016) inmiddels hebben, daar kunnen maar weinig ‘concullega’s’ aan tippen, al mogen ook ‘Ponyo’ (2008) van de Japanse Studio Ghibli en ‘Song of the Sea’ (2014) van de ernstig ondergewaardeerde Ierse animatiestudio Cartoon Saloon niet onvermeld blijven. Veel studio’s proberen een graantje mee te pikken van het succes en brengen een heel arsenaal aan zeedieren ten tonele; van een compleet zeebanket aan vissen en schaaldieren tot octopussen, zeezoogdieren en schildpadden. Ook de Russische animator Vasiliy Rovenskiy waagt zijn gokje, met ‘Magic Arch 3D’ (2020), de film die in ons land verschijnt onder de titel ‘De magische poort’. Rovenskiy, die ons enige tijd eerder al het naar de ‘Madagascar’-reeks gemodelleerde ‘Big Trip’ (2019) voorschotelde, krijgt hulp van de Amerikaanse scenarioschrijver Alec Sokolow, wiens belangrijkste wapenfeit is dat hij destijds meeschreef aan de baanbrekende animatiefilm ‘Toy Story’ (1995). Al is zijn naam bij de meeste mensen minder blijven hangen dan die van zijn coscenaristen Pete Docter, Andrew Stanton, John Lasseter, Joss Whedon en Joe Ranft. Ook de scenario’s van onder meer ‘Cheaper by the Dozen’ (2003), de beide ‘Garfield’-films en ‘Evan Almighty’ (2007) zijn van Sokolows hand.

Voor ‘De magische poort’ werden de nodige filmclichés opgediept en in de blender gegooid. Held van het verhaal is de jonge en bescheiden dolfijn Davey, een dromerig type dat zijn dagen het liefst slijt met het ronddolen in de verste uithoeken van Vissenstad, waar een indrukwekkende verzonken stad onder het wateroppervlak ligt. Hij droomt ook over Mia, de mooie roze dolfijn die de aangenomen dochter is van de burgemeester van de stad, een gigantische inktvis genaamd Octavian. Maar Davey heeft zware concurrentie, want ook de stoere dolfijn Alpha dingt naar Mia’s hand. Hij is de leider van een select clubje vissen dat de nobele taak heeft de stad te bewaken tegen indringers met kwade bedoelingen, zoals de listige hengelvis en de kwaadaardige murenen. Op een dag ontdekt Davey in de verzonken stad een magische poort, die elke vis kan veranderen in wat hij maar wil. Maar dan blijken ook de murenen de poort ontdekt te hebben en zij willen deze gebruiken voor hun eigen gewin, met als doel de macht over Vissenstad over te nemen. Als hij Octavian hiervoor wil waarschuwen, wordt zijn verhaal niet geloofd. Alleen Mia gunt hem het voordeel van de twijfel, en zij gaat zelf op onderzoek uit. Als de murenen haar ontdekken, wordt ze opgesloten. Aan Davey de taak om haar te bevrijden voordat het te laat is. Om dat voor elkaar te krijgen moet hij zich eerst zien te herenigen met zijn verloren gewaande vader, die al net zo’n avonturier was als hij en na een missie in de verzonken stad nooit meer is teruggekeerd. Lukt het Davey om op tijd zijn vader op te sporen, zijn stad te beschermen tegen de murenen en de liefde van zijn leven voor zich te winnen?

Om maar direct met de deur in huis te vallen: ‘De magische poort’ haalt niet het niveau van eerdergenoemde illustere films uit het genre van de onderwateranimatie. Zowel op verhalend vlak als op het gebied van animatie komt deze Russische productie duidelijk tekort. De personages zijn weinig aansprekend ontworpen en hebben amper karakter of persoonlijkheid. Het lijkt wel of we naar de minder goed gelukte versies van Pixar-personages zitten te kijken, de versies die het net niet haalden zullen we maar zeggen. Zeker aan het begin van de film, als alle figuren nog moeten worden voorgesteld, heeft ‘De magische poort’ de grootst mogelijke moeite om onze aandacht vast te houden. Zijn we te veel verwend? Misschien wel, maar Rovenskiy en zijn team hadden hier echt wel wat meer moeite in mogen steken. Net als in de karakters en karakterontwikkeling trouwens. Het avontuur dat de personages beleven is samengesteld uit elementen uit allerlei andere films, waardoor de originaliteit ver te zoeken is. De synergie tussen humor, emotie en beleving die een goede animatiefilm tegenwoordig kenmerkt, daarvan kunnen de makers van ‘De magische poort’ alleen maar dromen. Is het dan alleen maar kommer en kwel? De allerkleinsten zullen deze film best nog wel te pruimen vinden, al zitten er misschien scènes in die wat spannend voor hen zijn (kijkwijzer is 6 jaar en ouder). Net als ‘Big Trip’ geldt ook voor ‘De magische poort’ dat de makers er maar weinig liefde in hebben gestoken en vooral lekker snel geld wilden verdienen.

Patricia Smagge

Waardering: 2

Bioscooprelease: 14 oktober 2020
VOD-release: 11 februari 2021
DVD-release: 23 april 2021