Des pissenlits par la racine (1964)

Regie: Georges Lautner | 95 minuten | komedie | Acteurs: Louis de Funès, Michel Serrault, Mireille Darc, Maurice Biraud, Francis Blanche, Raymond Meunier, Hubert Deschamps, Gianni Musy, Barbara Brand, Paola Barbara, Hélène Laffly, Simone Landry, Raymone, Colette Régis, Malka Ribowska, Jacqueline Riviere, Yves Barsacq

De ene gangster heet Pommes Chips, de andere La Douane. Een gangsterliefje draagt de erenaam Rockie. Er is een lijk in een vioolkist en een amateur wetenschapper die alles weet van skeletten en verdienstelijk jazz speelt op zijn fluit. Een Russisch toneelstuk heeft de koddige titel ‘La lune dans la bière’, het hoofdpersonage heet prins Igor. Er zijn renpaarden waarop je beter niet kunt wedden, een pedante politiecommissaris en een stel vegetarische katten.

De opsomming van bovengenoemde elementen staat er niet voor niets. De Franse klucht ‘Des pissenlits par la racine’ uit 1964 is niet in samenhangende zinnen te vatten. Te veel gekkigheid. Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is een gegeven dat al in zo veel komedies is gebruikt: onschuldige burger komt terecht in het criminele circuit; daar loopt hij de gangsters in de weg te lopen en hoort hij de lokroep van het grote geld.

Dit verhaal levert een vermakelijke maar onevenwichtige film op. Terwijl het eerste en tweede deel zich elk afspelen op één locatie (respectievelijk een theater en een appartement), vliegt het rommelige derde deel van hot naar her. Terwijl je het eerste uur naar een klassieke klucht lijkt te kijken, verdwijnt dat gevoel in het derde deel, dat ook nog eens wordt afgeraffeld.

Ook de humor is niet consistent. Vaak is die melig, soms kluchtig, soms flauw, soms bizar, soms bijdehand. Er zijn opvallend veel (geslaagde) visuele grappen, waarbij de makers hebben begrepen dat verrassing en humor altijd samenhangen. Minst grappig van allemaal is Frankrijks favoriete zenuwpees Louis de Funès, hier in een klein rolletje. Terwijl de rest van de cast eerder droog acteert, doet de Funès er een schepje bovenop. Wanneer iemand als de Funès overacteert, krijg je hypernervositeit in het kwadraat. Niet leuk dus.

Gelukkig doet de rest van de cast het prima, met de sexy Mireille Darc voorop. Bovendien lijken de filmmakers iets te hebben meegekregen van de net ontstane Nouvelle Vague beweging. De film kent een sporadisch visueel rafelrandje en de jazzmuziek maakt de boel net wat swingender. Zo blijft ‘Des pissenlits par la racine’ aan de goede kant van de streep, zij het op het randje.

Henny Wouters

‘Des pissenlits par la racine’ verschijnt donderdag 16 oktober 2014 op DVD (Louis de Funès – Best of – Limited Edition).