Desperately Seeking Santa (2011)

Recensie Desperately Seeking Santa CinemagazineRegie: Craig Pryce | 84 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Laura Vandervoort, Nick Zano, Paula Brancati, John Bregar, Patrick Garrow, Natalie Krill, Gerry Mendicino, Chris Violete, Katie Griffin, Shamier Anderson, Damien Atkins, Lisa Berry, Diane Fabian, Jai Jai Jones, Kim Roberts, Reg Dreger, Marium Carvell

Liefhebbers van zoete romantische films kunnen rond de feestdagen hun lol op met de reeks feestdagenfilms die The Hallmark Channel jaarlijks uitbrengt. Een goed verhaal, uitzonderlijk acteerwerk en een originele invalshoek hoef je meestal niet te verwachten. Wél krijg je het feestdagengevoel zoals ze dat in Amerika hebben gedefinieerd in dikke klodders uitgesmeerd over een op zijn best middelmatig verhaaltje waarin de twee hoofdrolspelers eindeloos om elkaar heen draaien terwijl iedereen om hen heen – inclusief de kijker – al lang weet dat ze voor elkaar geschapen zijn. ‘Desperately Seeking Santa’ (2011) past perfect in dat plaatje. De hoofdrol is weggelegd voor Laura Vandervoort, een Canadese actrice met Nederlandse roots die we eerder zagen in ‘The Lookout’ (2007) en series als ‘Smallville’. Haar tegenspeler is Nick Zano (‘The Final Destination’, 2009). Degelijke acteurs, maar niet bepaald ‘A-list’. Houd dat in je achterhoofd als je besluit ‘Desperately Seeking Santa’ te gaan kijken.

Vandervoort is Jennifer Walker, de ambitieuze bedrijfsleider van de Boston South Mall. Met de feestdagen draait het voor ondernemers maar om één ding: zo veel mogelijk omzet draaien. Jennifer wordt door haar baas (Edgar Hillridge) verantwoordelijk gemaakt voor de kerstpromotie en met de door haar zo felbegeerde promotie in het vooruitzicht doet ze haar uiterste best om zo veel mogelijk geld te halen uit ’the most wonderful time of the year’. Ze komt op het geniale plan een Sexy Santa te zoeken, die vrouwen (want die doen in het conservatieve Amerika kennelijk nog altijd alle kerstboodschappen) over de streep moet trekken. Tijdens de audities blijkt student David Moretti (Nick Zano) de favoriet van veel vrouwen te zijn: hij is niet alleen sexy, maar ook intelligent, lief en bescheiden. Too good to be true? Na een aanvaring eerder is Jennifer helemaal niet zo enthousiast over David, maar de meeste stemmen gelden en hij krijgt het contract. Het bijbehorende salarisstrookje komt hem overigens wel goed uit, want het Italiaanse restaurant van zijn vader (Gerry Mendicino) staat bovenaan de lijst om platgegooid te worden, om plaats te maken voor een dure woontoren. Het geld wil hij gebruiken om advocaten mee te betalen om hier een stokje voor te steken. Net wanneer Jennifer David wat beter leert kennen en voor hem begint te vallen (verrassing…), komt ze erachter dat haar baas en haar achterbakse vriendje Neal (John Bregar) verantwoordelijk zijn voor het leed van Davids familie.

Kiest ze voor de promotie die steeds meer begint te lonken, of laat ze haar hart spreken? De vraag stellen is hem beantwoorden. Maar dat ‘Desperately Seeking Santa’ niet bepaald verrassend is, zal niemand verbazen. Schrijver Michael J. Murray en regisseur Craig Pryce leveren formulewerk af en doen dat zonder een greintje inspiratie. Het is dankzij de acteurs dat de film zich nog wel laat afkijken. Laura Vandervoort speelt weliswaar een standaardrol van de kille carrièrevrouw die langzaam maar zeker ontdooit en gaat inzien wat er werkelijk toe doet in het leven, maar doet dit prima. Dat de transformatie die ze doormaakt zo kort door de bocht gaat, ligt immers niet aan haar. Nick Zano heeft zo mogelijk nog minder te doen als David, de verpersoonlijking van perfectie, dat je je afvraagt waarom hij deze rol überhaupt aangenomen heeft (want uitdagend is zo’n rol natuurlijk niet). De acteurs in de bijrollen hebben de ondankbare taak de plot voort te stuwen en/of voor een komische noot te zorgen, zonder zichzelf te kunnen profileren.

Met een beter, spannender script, een regisseur met meer elan en inspiratie en echt goede acteurs had ‘Desperately Seeking Santa’ wellicht nog iets kunnen worden. Maar van een Hallmark-productie is dit precies wat je ervan kunt verwachten: voorspelbare eenheidsworst overgoten met een kerstsausje die maar weinig indruk maakt. Aardig ‘behang’ tijdens de feestdagen, maar meer ook niet.

Patricia Smagge

Waardering:

DVD-release: 23 november 2018