Divorce: A Contemporary Western (1998)

Regie: Eb Lottimer | 100 minuten | drama | Acteurs: Elias Koteas, Christopher McDonald, Terry Kiser, Wendie Malick, Denise Crosby, Priscilla Barnes, Ray Laska, Talia Shire, Enrico Colantoni, Beverly D’Angelo

Matt geeft zijn vrouw Terry voor kerstmis een paard. Ze barst in huilen uit, omdat ze nog nooit zo’n mooi cadeau heeft gekregen. Later blijkt dat ze ook moet huilen, omdat ze een scheiding overweegt. Na dertien jaar huwelijk waarbij zij het geld verdiende en hij het uitgaf en daarbij gevoegd de nodige ontrouw van Matt is voor haar de koek op.

Matt betrekt een woning in de buurt van zijn vrienden Tony (Christopher McDonald) en Kay (Denise Crosby) die net als hij met paarden werken. Tot zijn verbijstering bekent Tony hem tijdens een vertrouwelijk gesprek al twee jaar een verhouding te hebben met een pornoster en dat hij al een jaar lang aan heroïne is verslaafd. Kay weet van niets en Matt raadt Tony dringend aan om alles aan haar op te biechten.

Zijn andere vriend Gary (Terry Kiser) is advocaat en wil Matt helpen om zoveel mogelijk geld en goederen over te houden aan de scheiding. Matt is blij met zo’n goede vriend, totdat Gary’s vrouw Lacey (Talia Shire) hem vertelt dat Gary haar bedreigt met allerlei wapens die hij bij hen thuis heeft opgeslagen. Hij breidt die verzameling tot haar wanhoop steeds verder uit waardoor haar angst alleen maar toeneemt. Ook anderszins vertoont hij agressief gedrag.

Herkenbaar is het gegeven dat als iemand gaat scheiden of naar buiten brengt het te overwegen allerlei ‘gelukkig’ getrouwde stellen helemaal niet op een roze wolk blijken te leven, maar soms al jarenlang gebukt gaan onder ontrouw of andere huwelijksproblemen. Maar de in deze film opgevoerde karakters zijn zo druk bezig met het staren naar hun immens grote navel dat het moeilijk is om je als kijker in hen te verplaatsen. Je vraagt je constant gegeneerd af waarom wij dit allemaal moeten weten.

Het acteerwerk is niet slecht, in tegendeel zelfs. Vooral Terry Kiser is doodeng als de onberekenbare, geestelijk instabiele Gary van wie de agressiviteit constant op de loer ligt. Ook de andere rollen zijn op zijn minst aardig vertolkt, maar plaatsvervangende schaamte overheerst. En over de logica van het verhaal kan maar het best gezwegen worden.

Diana Tjin-A Cheong