El abrazo partido (2004)

Regie: Daniel Burman | 99 minuten | komedie | Acteurs: Daniel Hendler, Adriana Aizemberg, Jorge D’Elía, Sergio Boris, Rosita Londner, Diego Korol, Silvina Bosco, Isaac Fajm, Melina Petriella, Atilio Pozzobon, Mónica Cabrera, Franco Tirri, Luciana Dulizky, Eloy Burman, Juan José Flores Quispe 

‘El abrazo partido’ biedt een prachtig inkijkje in het leven van een gewone jongen in Buenos Aires: Ariel. De toeschouwer stapt zijn leven binnen als Ariel hem voorstelt aan alle bijzondere winkeliers van de ‘Galeria’, het winkelcentrum waar zijn moeder een kleine lingeriezaak runt. De winkeliers – immigranten uit alle delen van de wereld – vormen samen het vreedzame multiculturele wereldje waarin Ariel zich dagelijks bevindt.

Al snel wordt duidelijk dat deze schijnbaar gewone jongen grootse plannen heeft en het winkelcentrum ver achter zich wil laten om in Europa een nieuw leven op te bouwen. Joseph, zijn moeder, de sexy Rita en zijn vriend Mitelman zijn de belangrijkste personen in het leven van Ariel. Maar zij lijken zich allemaal niet druk te maken over zijn geplande vertrek naar Europa. Van zijn oma heeft hij inmiddels de benodigde papieren gekregen en na een gesprek met de ambassadeur lijkt hij klaar om te vertrekken.

Maar dat gebeurt niet, vandaar dat de film halverwege een beetje stilvalt. De anekdotes met de winkeliers volgen elkaar op en Ariel is vooral druk met zijn vriendin Rita, waarvan hij zich nog steeds afvraagt of die oude man in haar winkel nu haar vader of misschien toch haar man is. Omdat het verhaal vanuit het perspectief van Ariel wordt verteld, blijven de motivaties van belangrijke mensen als zijn moeder en zijn oma bovendien wat op afstand. Het mag dan de bedoeling zijn van de regisseur (Ariel begrijpt hen ook niet), voor de kijker is het wat vermoeiend, want even is dan niet meer duidelijk waar de film naartoe gaat. Maar dan staat Ariels vader plotseling voor zijn neus en krijgt de film weer vaart. Ariel zet steeds meer vraagtekens bij zijn vertrek en weet zich geen raad met zijn plotseling opgedoken vader. Maar dan heeft moeder ook nog iets op te biechten…

Dat ‘El abrazo partido’ een mooi inkijkje is, is vooral te danken aan de acteurs. Zij zetten allen hun personage zo levendig neer, dat het lijkt alsof het geen acteurs zijn, maar mensen die van de straat zijn geplukt en gewoon zichzelf spelen. Het camerawerk waarbij je als toeschouwer vaak zeer dicht op de acteurs zit, draagt nog eens bij aan het documentaire-achtige gehalte van de film. Dat Argentinië de film inzendt voor de Oscars van 2005 lijkt dan ook zeker geen slechte keuze.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 24 februari 2005