El houb (2022)

Recensie El houb CinemagazineRegie: Shariff Nasr | 102 minuten | drama | Acteurs: Fahd Larhzaoui, Lubna Azabal, Slimane Dazi, Sabri Saddik, Nasrdin Dchar, Emmanuel Ohene Boafo, Shad Issa, Yahya Gaier, Walid Benmbarek, Sebastian Mrkvicka, Esma Abouzahra, Fjodor Jozefzoon, Celion Kerk, Zouhair Mtazi, Britte Lagcher, Rayan Belrhazi Alaoui, Ahmed Bouyaghroumni

De Marokkaans-Nederlandse Karim, gespeeld door Fahd Larhzaoui, leeft al tijden een dubbel leven. Tegenover zijn familie en de Marokkaanse gemeenschap lijkt hij de perfecte zoon, maar ze weten dan ook niet dat hij eigenlijk op mannen valt. Totdat Karims vader hem betrapt met een man.

In een familie waarbij het eigenlijk al een schande is om een niet-Marokkaanse vriendin te hebben, is het maar wat moeilijk voor Karim om te vertellen dat hij überhaupt niet op vrouwen valt. ‘Heb je een nieuwe vriendin, een tatta? Oh nee, is ze Berber? Surinaams?’ vraagt Karims broer (gespeeld door Sabri Saddik). De blik op zijn gezicht spreekt boekdelen als hij er achter komt dat zijn oudere broer voor een man is gevallen. Zijn ouders proberen hem ook regelmatig een leuke Marokkaanse vrouw aan te smeren. ‘Ik spraak de tante van Khadija, zij is nog vrijgezel’. Nadat zijn vader hem betrapt heeft met een man, probeert hij het gesprek met zijn beide ouders aan te gaan. Die willen hier echter niets van horen; als ze de olifant in de kamer lang genoeg negeren, is het vast alsof er niets aan de hand is. Om het gesprek te forceren, besluit hij om zichzelf op te sluiten in de gangkast onder de trap. Het is een vrij gemakkelijke metafoor voor de spreekwoordelijke kast waar de homoseksuele Karim in zit.

Het is niet de eerste keer dat we iemand in een film zien worstelen met zijn geaardheid en zijn coming out. Maar wat tot op heden niet eerder is laten zien, is zo’n verhaal dat zich afspeelt binnen de Marokkaanse gemeenschap. Juist dat is waarom dit een belangrijk verhaal is om te vertellen. Want hoe maak je je seksualiteit bespreekbaar met je familie, als die vooral bang zijn voor wat hun omgeving ervan zal vinden? El houb, oftewel de liefde: de titel van de film heeft een dubbele betekenis. Enerzijds gaat het over de liefde die hij voor mannen voelt, waarvan zijn ouders juist zouden willen dat hij die voor vrouwen voelt. Anderszijds gaat het over de liefde voor zijn familie en voor zijn gemeenschap. Volgens regisseur en scenarist Shariff Nasr lijkt het in de media vaak alsof je moet kiezen voor je familie of voor je geaardheid, maar zo simpel is het meestal niet.

Het is een mooi thema met veel potentie, maar toch is het op momenten lastig om met het verhaal mee te gaan. Door middelmatig acteerwerk blijven de emoties soms wat oppervlakkig, wat het niet makkelijk maakt om mee te leven met de personages. Ook qua regie slaan niet alle keuzes even goed aan. De volwassen Karim blikt soms terug op zijn jeugd en doet dit door gesprekken te voeren met zijn tienjarige zelf, gespeeld door Shad Issa Abdullah. Ook Karims overleden neef (Nasrdin Dchar) staat soms ineens voor zijn neus. Echt subtiel is het niet. Mooie cinematografische beelden weten dit enigszins te compenseren en ook het sound design draagt bij aan de sfeer van de film, waardoor je over het algemeen toch geboeid blijft. ‘El houb’ is er in ieder geval in geslaagd om belangrijke onderwerpen en taboes bespreekbaar te maken, en alleen al daarom is het een film die indruk maakt.

Arike Vertegaal

Waardering: 3

Bioscooprelease: 13 oktober 2022
DVD- en blu-ray-release: 14 februari 2023