Ernest en Célestine: Winterpret (2018)

Recensie Ernest en Celestine: Winterpret CinemagazineRegie: Julien Chheng, Jean-Christophe Roger | 48 minuten | animatie, familie | Nederlandse stemmencast: Simon Zwiers, Noa Zwan

De Belgische Gabrielle Vincent was van huis uit kunstschilder, maar besloot zich aan het begin van de jaren tachtig toe te leggen op kinderillustraties. Ze verwierf bekendheid met de boekjes rond ‘Ernest en Célestine’, waarin ze met zachte aquareltekeningen de opmerkelijke vriendschap tussen een grote beer en een kleine muis schetst. De tekeningen ogen nostalgisch en de verhaaltjes zijn lieflijk. ‘Ernest en Célestine’ leverde Vincent, wier echte naam Monique Martin was, internationale erkenning op met talrijke prijzen in Frankrijk, Italië, Japan en de Verenigde Staten. Tot aan haar dood in 2000 op 72-jarige leeftijd bleef Vincent albums uitbrengen rond de beer en de muis. In 2012 maakten Stéphane Aubier en Vincent Patar (‘Panique au village’, 2009) samen met Benjamin Renner (‘Le grand méchant renard’, 2017) een animatiefilm over Ernest en Célestine, waarin ze zich focusten op hoe de twee elkaar ooit ontmoet hebben. De drie bleven trouw aan de aquarelstijl van Gabrielle Vincent en dat werd gewaardeerd, gezien de vele prijzen (onder meer de Cinekid Award voor beste film) en nominaties (waaronder die voor de Oscar voor beste animatiefilm en maar liefst zes Annie Awards) die de film ten deel vielen. Het Franstalige origineel kreeg een nagesynchroniseerde Engelstalige versie waarvoor grote acteurs als Forrest Whitaker, Paul Giamatti, William H. Macy en Lauren Bacall stemmen inspraken.

En nu is er ‘Ernest en Célestine: Winterpret’ (2018), uitgebracht door Studio La Cachette en geregisseerd door Julien Chheng en Jean-Christophe Roger. In vier filmpjes van elk zo’n twaalf minuten duiken we in de wereld van Ernest en Célestine. De verhalen spelen zich allemaal af in de wintertijd, wat de sfeer natuurlijk nog een tikkeltje extra nostalgisch maakt. Een introductie met de personages is er niet, we vallen direct in het eerste verhaal waarin de grote beer Ernest zich met het vrolijke, vastberaden weesmuisje Célestine klaarmaakt voor het muizenbal, het feest waarmee gevierd wordt dat de eerste sneeuwvlokken vallen. Iedereen heeft er zin in, alleen de oude buurvrouw vreest dat het muizenbal een voorbode is voor slechte tijden. Aan Ernest en Célestine de taak om het tegendeel te bewijzen. In het tweede verhaal ontdekken we dat Ernest het heerlijk vindt om muziek te maken. Maar dan raakt hij een knop van zijn accordeon kwijt. Célestine weet zeker dat er een mysterieuze muis is die de knop heeft meegenomen en besluit zich van haar dapperste kant te laten zien en uit te zoeken waar de knop gebleven is. Het derde filmpje is grotendeels een flashback naar de tijd dat Ernest en Célestine een huisgenootje hadden: het jonge gansje Bibi. Ze waren erbij toen ze uit het ei kroop, voedden haar op en proberen haar te leren vliegen. Want tegen de tijd dat de winter komt, zal ze toch echt naar het zuiden moeten leren vliegen. Tenslotte bereiden de beren zich voor op de winterslaap. Célestine wil voor Ernest koekjes bakken, zodat hij niet met een lege maag hoeft te gaan slapen. Maar Ernest maakt zich niet zo druk; hij slaapt toch pas als het écht koud wordt.

Of ook deze film van ‘Ernest en Célestine’ een Oscarnominatie in de wacht zal slepen, valt nog te bezien. Zo’n verzameling korte filmpjes komt daar meestal niet voor in aanmerking. Maar voor de allerjongste jeugd is dit vierluik ideaal. De filmpjes zien er beeldschoon uit in hun zachte pasteltinten en lijken rechtstreeks uit de boeken van Gabrielle Vincent afkomstig te zijn. De verhaaltjes zijn lief en braafjes, op het naïeve af. Spannend worden de winterse tafereeltjes niet, meeslepend ook niet. Maar charmant en authentiek is het absoluut. Vergaap je dus vooral aan de schilderachtige tekeningen. ‘Ernest en Célestine: Winterpret’ is een bescheiden en fijn tegenwicht tegen al het drukke animatiespektakel dat we doorgaans op ons afgevuurd krijgen.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 6 februari 2019