Fête de famille (2019)

Recensie Fête de famille CinemagazineRegie: Cédric Kahn | 110 minuten | komedie, drama | Acteurs: Catherine Deneuve, Emmanuelle Bercot, Vincent Macaigne, Cédric Kahn, Luàna Bajrami, Laetitia Colombani, Alain Artur, Joshua Rosinet, Milan Hatala, Solal Ferreira Dayan, Satya Dusaugey, Raphaël Liot, Teddy Perrot, Kahina Le Querrec, Antoine Amblard

Andréa (Catherine Deneuve) viert in ‘Fête de famille’ haar zeventigste verjaardag met haar nabije familie. Haar kinderen en kleinkinderen verzamelen zich in hun licht vervallen landhuis voor een gezellig samenzijn. Eerst lijkt alleen de plotseling regenbui roet in het eten te gooien, maar dan duikt ook oudste dochter Claire (Emmanuelle Bercot) op, die zich al een paar jaar niet heeft laten zien. Dan blijkt algauw dat er nogal wat rafelrandjes aan het ogenschijnlijk idyllische plaatje te zitten – en genoeg mensen die waar wat al te graag aan die randjes gaan lopen trekken om te kijken wat er gebeurt.

Intussen oefenen de kleinkinderen aan een zelf bedacht toneelstukje dat zogenaamd niet over hun eigen familie gaat (maar waarin de karakters wel allemaal dezelfde voornamen en rollen hebben).

Deneuve is aanvankelijk de centrale spil in het verhaal als de “mater familias” Andreá. Zodra Claire ten tonele verschijnt, verschuift het verhaal zich meer naar haar perspectief. De familie doet of het allemaal heel gezellig is en probeert een verjaardagssfeer te creëren, maar de spanningen en frustraties liggen vlak onder de oppervlakte. En bij het minste of geringste komt het tot uitbarstingen.

Oudste zoon Vincent (regisseur Cédric Kahn zelf) is objectief het meest succesvol in zijn carrière en zijn materiële welvaart, hetgeen zijn jongere broer Romain (Vincent Macaigne) met nauwelijks verhulde afgunst bekijkt. Romain is de hipster van de familie, met zijn lange haar, baard, vlotte manieren en zijn zelfverklaarde cinematografische talent. Zijn nieuwe Argentijnse vriendin Rosita (Isabel Aimé González-Sola) lijkt voor hem ook vooral een ornament te zijn. Romain staat er op de familiereünie op film vast te leggen voor een vaag filmproject en krijgt veel waar voor zijn geld als de dynamiek verstoord wordt met de komst van Claire. Vooral Claires dochter Emma (Luàna Bajrami), die door haar grootouders is opgevoed, is totaal niet blij dat haar moeder ineens weer op de stoep staat. Alleen Andréa’s man Jean (Alain Artur), die de vader is van Vincent en Romain, en Vincents vrouw Marie (Laetitia Colombani) komen er wat bekaaid van af in een rol op de achtergrond.

Binnen de kortste keren breekt de eerste knetterende ruzie uit, als Claire haar erfdeel in het landhuis opeist. Dan blijkt dat de familierelaties allemaal nog een stuk ingewikkelder te liggen dan je als kijker aanvankelijk denkt. Bercot speelt heel sterk als de mentaal instabiele en temperamentvolle Claire en ook Kahn en Macaigne zijn overtuigend als haar broers die een heel andere persoonlijkheid hebben. Vincent is de redelijk normale van het hele stel, terwijl Romain een onbeholpen prutser is, die maar weinig sympathie oproept. Zeker als hij de ruzie over de verkoop van het huis (een cruciale “scène”) die hij gemist heeft, wil laten naspelen. Deneuve probeert een serene rust uit te stralen – ook al is ze heel emotioneel – maar haar flegmatieke houding wordt wel erg ver doorgevoerd. Overigens denkt niemand aan de jonge zoontjes van Vincent en Marie, die alles vanaf de eerste rang meekrijgen en eigenlijk nog veel te jong zijn voor al deze volwassen problemen. Het zegt wel iets over de disfunctionaliteit van deze familie.

‘Fête de famille’ duurt nog geen anderhalf uur, wat zeker vandaag de dag kort is voor een speelfilm. Ondanks dat krijgen de acteurs genoeg scènes om goed uitgewerkte personages neer te zetten – en flink verbaal met elkaar te botsen.

‘Fête de famille’ lijkt een typische Franse familiefilm waarin veel naar elkaar gegild wordt over trivialiteiten – wat een komisch effect heeft – maar intussen probeert Kahn ook allerlei serieuze onderwerpen aan te snijden. Het komt de balans alleen niet ten goede, want die raakt allengs zoek. Regisseur Kahn heeft heel wat verrassingen in petto, maar niet alles werkt even goed. De onevenwichtigheid breekt de film in de laatste akte op en laat het de kijker achter met het gevoel dat er veel meer in deze film en deze talentvolle cast had gezeten.

Hans Geurts

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 24 oktober 2019
DVD-release: 26 februari 2020