Flight of the Living Dead (2007)

Regie: Scott Thomas | 96 minuten | horror | Acteurs: David Chisum, Kristen Kerr, Kevin J. O’Connor, Derek Webster, Raymond Barry, Dale Midkiff, Richard Tyson, Erick Avari, Todd Babcock, Siena Goines, Mieko Hillman, Sarah Laine, Brian Ames, Brian Kolodziej, Ashley Bashioum, Laura Cayouette

Een zombiefilm met een slechte referentiegrap in de titel (woordgrap op ‘Night of the Living Dead’ uit 1968) voorspelt niet veel goeds. Maar verrassend genoeg is de low-budget film ‘Flight of the Living Dead’ een best aardige horror die de bijna gelijktijdig geproduceerde ‘Snakes on a Plane’ overtreft.

Erg origineel is het allemaal niet, om over de voorspelbaarheid maar te zwijgen: zombie in vliegdekruim breekt los, natuurlijk verspreidt het virus zich en al gauw wordt het hele vliegtuig overmeesterd door bloeddorstige ondoden. Vanaf minuut één is ook al precies duidelijk wie het wel en niet overleeft, en voor wie de heldenrollen zijn weggelegd. Het ligt er allemaal net wat te dik bovenop. Toch maakt ‘Flight of the Living Dead’ goed gebruik van clichés, waardoor het wellicht niet per se een verrassend verhaal is, maar wel prima kijkvoer.

De special effects bewijzen nog maar eens duidelijk dat er echt niet zoveel aan uitgegeven is: de gemiddelde animatiefilm ziet er vele malen beter en realistischer uit. Gelukkig zijn er slechts drie momenten waarop gebruik wordt gemaakt van dit hulpmiddel. De zombies (en dat zijn er nogal wat) zien er niet behoorlijk afschrikwekkend uit, maar het bloed dat van hun kin afstroomt doet zijn werk wel. En anders dan bij soortgelijke low-budget horrors kan de cast over het algemeen wel acteren. Mede hierdoor krijg je als kijker ook sympathie voor enkelen van hen – uiteraard gaat het wel alleen over de belangrijkste karakters.

Één van die acteurs is David Chisum, een agent die een oplichter (Kevin J. O’Connor) begeleid naar z’n verdiende straf. Van begin af aan weet hij de kijker voor zich te winnen met zijn charme, en vooral droge humor – net als Kevin J. O’Connor overigens. De vermakelijke dialogen tussen beiden zijn een van de betere van de film. De overige dialogen zijn niet zozeer slecht, maar voor een film met deze titel had er wel wat meer scherpheid en humor ingepast. Dat de film nog best om te lachen is dankt het aan de niet bijzonder enge monsters, de vampierachtige wijze waarop ze het bloed zuigen en het weinig vernieuwende verhaal. Misschien niet de bedoeling van regisseur Scott Thomas, maar het maakt deze wat goedkoop uitziende film toch wel de moeite waard om eens te kijken.

Verwacht geen originaliteit, briljante special effects en doodenge zombies, maar ‘gewoon’ een low-budget horror met humor die onderhoudend genoeg is om ruim anderhalf uur naar te kijken.

Tessa Obbens