Freedom Writers (2007)
Regie: Richard LaGravenese | 131 minuten | drama | Acteurs: Hilary Swank, Patrick Dempsey, Scott Glenn, Imelda Staunton, April Lee Hernandez, Mario, Kristin Herrera, Jaclyn Ngan, Sergio Montalvo, Jason Finn, Deance Wyatt, Vanetta Smith, Gabriel Chavarria, Hunter Parrish, Antonio Garcia, Giovonnie Samuels, John Benjamin Hickey, Robert Wisdom, Pat Carroll
Men neme een blanke lerares en plaatst haar op een zwarte school waar schietpartijen op het schoolplein niet ongewoon zijn en leerlingen regelmatig met elkaar vechten in het klaslokaal. Wat krijg je dan? Het scenario van ‘Dangerous Minds’? Niet helemaal. ‘Freedom Writers’ lijkt in eerste instantie een na-aper van het drama met Michelle Pfeiffer uit 1995, maar bewijst al snel stukken beter te zijn.
De net afgestudeerde lerares Erin Gruwell (Hilary Swank) is aangenomen op een zwarte middelbare school waar zij eerstejaars leerlingen Engels gaat geven. Het verhaal speelt zich af begin jaren negentig, in de tijd van de rassenrellen in de Amerikaanse stad Los Angeles. Deze rellen ontstonden naar aanleiding van het aftuigen van de onschuldige Afro-Amerikaan Rodney King door de politie. Dit werd toevallig op video gezet door ene George Holliday, die de opnames vervolgens aan een lokaal televisiestation gaf. De beelden van de aftuiging maakten grote emoties los in LA en de rellen die daarna ontstonden veroorzaakten ruim twee miljard dollar schade. Deze rellen spelen een bijrol in ‘Freedom Writers’ en zijn tegelijkertijd tekenend voor de sfeer in de stad en op de school. Erin komt in een klas terecht met Spaanstaligen, nakomelingen van vluchtelingen uit Vietnam en Cambodja, Afro-Amerikanen en slechts één blanke jongen. Iedere ‘gang’ heeft zijn eigen territorium, zowel op het schoolplein als in de klas zelf. Erin merkt vanaf de eerste dag dat zij heel anders met deze klas om zal moeten gaan, en dat ze eerst hun vertrouwen en respect zal moeten winnen.
Veel, eigenlijk bijna alles, in deze film doet je aan ‘Dangerous Minds’ denken. Er is natuurlijk het gegeven van de blanke lerares en de zwarte leerlingen die veel problemen hebben (huiselijk geweld, drugs et cetera). Uiteraard probeert ook Erin, net als Louanne Johnson, de leerlingen voor zich te winnen door hun op een hippe manier poëzie te leren. Het is nu natuurlijk jaren later, en waar Pfeiffer de kids voor zich won met vergelijkingen met Bob Dylan, worden in deze film de teksten van rappers Tupac en Snoop Dog geanalyseerd. Ook juf Erin neemt haar kids mee op uitjes, waar zij zelf het geld voor ophaalt omdat de school het niet kan betalen.
Waar ‘Dangerous Minds’ echter stopt met de teksten van Dylan en het overlijden van een jongen in de klas heeft ‘Freedom Writers’ gelukkig wat meer diepgang. Door middel van het zware onderwerp de Holocaust probeert Erin haar leerlingen duidelijk te maken dat de haat die ze voor elkaar hebben niet goed is. Ze neemt ze mee naar het Simon Wiesenthal Museum of Tolerance en nodigt Holocaust-overlevenden uit om met de kinderen te praten. Ze geeft de leerlingen dagboeken waarin ze hun levensverhaal in kwijt kunnen. De meeste kinderen hebben een vreselijk leven en kennen minstens drie mensen die zijn doodgeschoten bij geweld dat wordt veroorzaakt door rassenhaat.
Swank heeft al een paar goede films op haar naam staan en laat hier ook weer zien dat ze het kan. De rol van haar man wordt gespeeld door Patrick Dempsey, Dr. McDreamy uit de serie ‘Grey’s Anatomy’. Het is natuurlijk heerlijk om naar Dempsey te kijken, maar het lijkt alsof hij het doktersimago niet van zich af kan schudden en hij draagt niet echt veel bij aan de film.
‘Freedom Writers’ is geen slechte film geworden en heeft veel mooie scènes die je zeker een brok in de keel bezorgen. Het is een beetje jammer dat de film je zoveel doet denken aan zijn voorganger van twaalf jaar geleden. Hierdoor zouden veel mensen kunnen vergeten dat het een waargebeurd verhaal is en dat dit soort situaties op scholen in de VS nou eenmaal vaak voor komen. Het einde van de film is wel een beetje een cliché en als kijker vraag je je af of dit echt zo is gegaan of dat het voor het publiek mooier is gemaakt. Maar goed, suckers for happy endings kunnen gerust naar deze film, je loopt de bioscoop niet uit met een zwaarbeladen gevoel. Dat scheelt.
Daphna Berger
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 8 maart 2007