Gruwelijke rijmen deel 2 – Revolting Rhymes Part Two (2016)

Recensie Gruwelijke rijmen deel 2 CinemagazineRegie: Jan Lachauer, Jakob Schuh, Bin-Han To | 29 minuten | animatie, korte film | Originele stemmencast: Dominic West, Bel Powley, Rose Leslie, Gemma Chan, Dylan Issberner, Amelie Forester-Evans, Rob Brydon, Isaac Hempstead Wright, David Walliams, Bertie Carvel

Roald Dahls befaamde dichtbundel ‘Revolting Rhymes’ – in het Nederlands vertaald als ‘Gruwelijke rijmen’- werd in 2016 door het vanuit Duitsland opererende animatieteam Magic Light Pictures Berlin onder leiding van Jakob Schuh en Jan Lachauer verfilmd. Vijf van de zes sprookjes die Dahl in zijn bundel in zijn geheel eigen, zwartgallige stijl navertelt, zijn deze uur lange animatiefilm verwerkt. Om te kunnen worden uitgezonden als BBC Christmas Short, net als Schuh’s en Lachauers’ eerdere verfilmingen voor de Britse televisie (waaronder ‘The Gruffalo’ en ‘Stick Man’), werd de film opgeknipt tot twee delen van ongeveer 28 minuten. ‘Revolting Rhymes Part One’ draait om bewerkingen van de klassieke sprookjes ‘Roodkapje’, ‘De wolf en de drie biggetjes’ en ‘Sneeuwwitje en de zeven dwergen’. Dit deel werd genomineerd voor de Oscar voor Best Animated Short, maar greep naast de prijs. Het tweede deel, dat weinig verrassend ‘Revolting Rhymes Part Two’ heet, gaat verder bij de cliffhanger waarmee het eerste deel ons achter liet: de wolf, die wraak wil nemen op Roodkapje die zijn neefjes doodde en tot bontjassen bewerkte, staat op het punt aan te bellen bij het huis van Roodkapje. Hij heeft de kleding van de oude dame aan die op haar kinderen zou gaan passen, zodat moeders met haar goede vriendin Sneeuwwitje een avondje op stap kan gaan. Nog voor de babysitter gearriveerd is, smeert Roodkapje hem al. Dat geeft de wolf dus vrij spel…

De kinderen van Roodkapje hebben snel door dat ze hier met de grote boze wolf te maken hebben; waarom heeft de babysitter ineens een staart? De wolf duikt meteen de keuken in met de kinderen; wat zou er toch op het menu staan? Roodkapjes zoontje is nog redelijk naïef, maar zijn oudere zus ziet haar vrees met de minuut groeien. Voor er gegeten kan worden, moeten er eerst verhaaltjes verteld worden, zegt ze om de wolf af te leiden. Daar stemt hij mee in. Ze nemen plaats op de bank, waarna de wolf vertelt over Jack, die van zijn moeder de koe moet verkopen om aan geld te komen. Hij treft een fee met een winkeltje in ‘magische spullen’ en verkoopt het rund voor een speciale boon. Tot woede van zijn moeder. Naast Jack woont Cindy (Assepoester), die door haar gruwelijke stiefzussen vreselijk behandeld wordt. Ze mag niet eens aardbeienjam op haar boterham! Cindy droomt ervan om naar de door de prins georganiseerde disco te gaan, en dankzij de tussenkomst van de magische fee krijgt ze dat voor elkaar. Ze danst de sterren van de hemel op het feest, tot grote jaloezie van haar stiefzussen, maar wanneer de klok twaalf keer slaat, is het afgelopen met de pret. Bij haar vertrek verliest ze haar muiltje, maar een van haar stiefzussen krijgt het voor elkaar dat schoentje door de wc te spoelen en haar eigen stinkende maat kano ervoor in te ruilen. De volgende dag zoekt de prins naar het meisje dat de schoen past. In de tussentijd is Jacks boon uitgegroeid tot een bonenstaak die tot de hemel reikt. Helemaal bovenin hangt goud in overvloed. Het goud wordt echter bewaakt door een hongerige reus, met een uitstekend reukvermogen.

De animatiestijl is compleet anders dat de illustraties van Quentin Blake, die we associëren met Dahls werk, maar de uitvergrote karikaturen van Schuh en Lachauer zijn uitermate geschikt voor de gruwelijke rijmpjes van de illustere Britse kinderboekenschrijver. Extreem grote neuzen, lange en dunne benen, sprieterig haar; het is even wennen maar misstaat zeker niet in de wereld van Dahl. Waar in het boek de sprookjes op zichzelf staan, zijn ze in deze film met elkaar verweven tot één geheel. En dus droomt Jack heimelijk van de mooie Cindy en speelt de fee een verbindende factor. Dat deze versie van ‘Revolting Rhymes’ nog altijd herkenbaar is als werk van Roald Dahl, komt door de na al die jaren nog altijd krachtige rijmpjes, waar dat zwarte randje aan zit waar Dahls werk om bekend staat en waarom we allemaal zo van zijn boeken houden. Het beste aan de filmversie van ‘Revolting Rhymes’ is het personage van de wolf, vakkundig van stem voorzien door Dominic West. Hoewel er altijd een lichte dreiging van hem uitgaat en je nooit helemaal zeker bent wat hij gaat doen, pakt hij de kijker met gemak in met zijn evenwichtigheid en kalmte. Waar wolven in veel sprookjes onbegrepen wezens zijn, begrijpen we de beweegredenen van deze wolf allemaal. De andere personages zijn degelijk en worden door geweldige komieken en acteurs van stem voorzien (onder anderen Rob Brydon, David Walliams en Rose Leslie), maar zo intrigerend als de wolf zijn ze niet.

‘Revolting Rhymes Part Two’ is grappig, verfrissend en fantasierijk. En geef die fascinerende wolf alstublieft zijn eigen film!

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

DVD-release: 7 maart 2018 (samen met Part One)