Happy Desert – Deserto Feliz (2007)

Regie: Paulo Caldas | 90 minuten | drama | Acteurs: Nash Laila, Peter Ketnath, Hermila Guedes, Zezé Motta, Magdale Alves, Servilio Holanda, Joao Miguel

‘Happy Desert’ (‘Deserto Feliz’) is vooral een film over wat er zou kúnnen gebeuren; niet alleen door het onbevredigende einde, maar ook door de abrupte overgangen in tijd en locatie is het moeilijk om vol overtuiging het verhaal over de jonge Jéssica (Nash Laila) te volgen. Zij besluit op een dag haar moeder en stiefvader te ontvluchten, omdat laatstgenoemde zijn handen niet thuis kan houden. Hierdoor weet Jéssica niet beter dan haarzelf aan mannen aan te bieden en is de stap naar een meer professionele aanpak snel gezet. Ze vertrekt liftend naar de badplaats Recife, waar ze terecht komt in een appartementje dat pooiermoeder Dona verhuurt aan jonge meisjes als Jéssica. Ondanks het werk en onderlinge jaloezie is het leven in Recife een stuk beter dan thuis; er is ruimte voor plezier en er wordt gedroomd over de toekomst. ’s Avonds en ’s nachts versieren de meisjes toeristen en fantaseren ze over de prins op het witte paard die hen zal meenemen naar een exotisch oord ergens in Europa. Als Jéssica de Duitse Mark (Peter Ketnath) ontmoet, gelooft ze in hem gevonden te hebben wat ze zocht.

Als theoretisch geval is de situatie waarin Jéssica zich bevindt heel interessant, omdat het verhaal ondanks de afstandelijke toon wél een overtuigende hypothese is. De verrassend harde aanpak leidt tot een realistisch maar weinig opbeurend beeld van Brazilië en van jonge meisjes op zoek naar geld, liefde en een toekomst. Origineel is dat er ook ná de ontmoeting tussen Jéssica en Mark vast wordt gehouden aan de harde aanpak. Mark is ondanks zijn knappe voorkomen en financiële status toch niet alles waar Jéssica van droomde en het isolement waar de jonge Braziliaanse eenmaal in Duitsland in terechtkomt, is zeer zeker de dagelijkse realiteit van vele meisjes en jonge vrouwen in soortgelijke situaties.

De jonge Nash Laila zet als Jéssica een te jong volwassen geworden meisje neer, die aan het begin van haar seksuele bloei gedwongen wordt zich te gedragen als een volwassen en ervaren vrouw, maar ondanks alles vooral nog kind is. Dat zij zich laat meeslepen in de fantasie van een ‘redder’ als Mark, is dan ook niet moeilijk voor te stellen. Hoewel Peter Ketnath een prima optreden laat zien, is het figuur van de knappe Duitser toch wat twijfelachtig. Bekend is de grote problematiek omtrent de vele (jonge) prostituees in Braziliaanse badplaatsen, maar de mannen die hier doorgaans een rol in spelen, zijn toch heel anders dan de aantrekkelijke Mark. Er wordt in de film dan ook geen moment aandacht besteed aan de eventuele beweegredenen van de Duitser.

Het einde laat de kijker achter met een deel onzekerheid, wat de afstand die naarmate de film vordert ontstaan is alleen maar vergroot. Als de film gezien wordt puur als sociale observatie en minder als persoonlijk portret, doet het er niet al te veel toe en blijft er wel genoeg stof tot nadenken over.

Ruby Sanders