Hart’s War (2002)

Regie: Gregory Hoblit | 125 minuten | drama, oorlog | Acteurs: Bruce Willis, Colin Farrell, Terrence Howard, Marcel Iures, Cole Hauser, Linus Roache, Vicellous Reon Shannon, Maury Sterling, Sam Jaeger, Scott Michael Campbell, Rory Cochrane, Sebastian Tillinger, Rick Ravanello, Adrian Grenier, Michael Weston

Het lijkt er de laatste jaren op dat Bruce Willis steeds meer op de automatische piloot speelt. Een écht goede acteur zal hij nooit worden, maar in de meeste van zijn vroege actiefilms maakte hij in ieder geval nog een gedreven indruk. Met name de ‘Die Hard’- reeks was hem op het lijf geschreven. Bruce meende echter zich ook van zijn zachtere kant te moeten laten zien met psychologische thrillers als ‘The Sixth Sense’ en ‘Unbreakable’. Verder dan quasi-mysterieus in de camera kijken kwam hij echter niet. Na 11 september 2001 zwoer Willis nooit meer in een actiefilm te spelen, maar daar kwam hij al snel op terug. Gelukkig maar, want dat is toch wat hem het beste af gaat.

In ‘Hart’s War’ draait het om de Amerikaanse soldaat Thomas Hart (Colin Farrell). Als zoon van een invloedrijke senator heeft hij het maar makkelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog; terwijl anderen vechten voor hun leven heeft hij een veilig kantoorbaantje. Wanneer hij echter als chauffeur van een van de officieren in een Duitse hinderlaag loopt, is het gedaan met de rust. Hij wordt gevangen genomen en net zolang gekweld tot hij belangrijke informatie over de geallieerden loslaat. Vervolgens wordt hij in een krijgsgevangenenkamp gezet. Dit kamp staat onder leiding van de competitieve Amerikaanse kolonel William McNamara (Bruce Willis), die weer verantwoording af moet leggen aan de kille Nazi-officier Werner Visser (Marcel Iures). De sfeer in het kamp verslechtert wanneer er twee zwarte piloten, Scott en Archer, (Terrence Howard en Vicellous Shannon) worden binnengebracht. De racistische soldaten in het kamp, met name Vic Bedford (Cole Hauser), maken hen het leven zuur. Wanneer bij Archer een verboden wapen gevonden wordt, wordt hij geliquideerd. Scott weet echter dat Bedford degene is die zijn maatje in de val heeft gelokt. Dan wordt Bedford vermoord, met Scott als voornaamste verdachte. Aan rechtenstudent Hart de taak het recht te laten zegevieren.

Oorlogsfilms zijn van alle tijden. Het is dan ook lastig om een compleet nieuwe blik op de strijd tussen democratie en fascisme te werpen. Regisseur Gregory Hoblit (‘Primal Fear’, ‘Fallen’, ‘Frequency’) tracht dat met ‘Hart’s War’ wel te doen door het racisme binnen de Amerikaanse korpsen aan te kaarten, een onderwerp dat in de meeste oorlogsfilms verwaarloosd wordt. Dat hij dit thema kiest getuigt van lef. Echter, er ontbreekt nog wel het een en ander aan de uitwerking, waardoor het net lijkt alsof het racisme er louter bij is gehaald om de verhaallijn op weg te helpen en niet als hoofdthema van de film dient. ‘Hart’s War’ is een allegaartje van genres en stijlen; een film die begint als een klassiek oorlogsdrama, vervolgens verzandt in een melodramatisch rechtbankdrama om te eindigen als een veredelde versie van ‘The Great Escape’. Had de regisseur zich beperkt tot een van deze genres, was de film een stuk rechtlijniger en sterker geweest. Het dolende script van Billy Ray en Terry George (naar de roman van John Katzenbach) is de voornaamste reden is dat ‘Hart’s War’ niet meer is dan een ongeleid projectiel.

Het acteerwerk biedt nog enigszins houvast, al voegt de eenzijdige Bruce Willis maar weinig toe. Compleet op de automatische piloot zet hij kolonel McNamara neer. Gelukkig probeert Colin Farrell nog wel iets van zijn rol te maken. Zijn Thomas Hart verandert van een zorgeloze jongeman die veilig op kantoor zijn diensttijd volbrengt in een man met een missie. De acteur mag in het dagelijks leven dan een opgewonden standje zijn, zijn acteerwerk mag er zijn. De beste prestaties worden echter geleverd door de bijrolacteurs. De Roemeense acteur Marcel Iures (‘The Peacemaker’, ‘Layer Cake’) maakt van de nazi Visser een mens van vlees en bloed, die meer besef van rechtvaardigheid blijkt te hebben dan McNamara. Cole Hauser geniet er duidelijk van de onsympathieke Vic Bedford te portretteren. Maar de show wordt gestolen door Terrence Howard. De jarenlang ondergewaardeerde acteur, die in 2005 definitief doorbrak met zijn voor een oscar genomineerde hoofdrol in ‘Hustle & Flow’, excelleert als de verscheurde luitenant van de luchtmacht Lincoln Scott. In enkele rake scènes schetst hij een beeld van het moeilijke parket waar hij zich als Afro-Amerikaan in het leger in bevindt. Hij geeft Scott een waardigheid en oprechtheid die tot de verbeelding spreekt.

Het is jammer dat het script van ‘Hart’s War’ niet beter in elkaar steekt, want het probleem van racisme binnen het Amerikaanse leger verdient een betere film. Gelukkig zijn de (meeste) acteurs op dreef, dus is de film nog wel uit te kijken. Bovendien is de prachtige cinematografie van Alar Kivilo meer dan de moeite waard. ‘Hart’s War’ hoef je dus echt niet te laten liggen in de videotheek, maar een echte aanrader is het niet.

Patricia Smagge