Head in the Clouds (2004)
Regie: John Duigan | 117 minuten | drama, oorlog, romantiek | Acteurs: Charlize Theron, Penélope Cruz, Stuart Townsend, Thomas Kretschmann, Steven Berkoff, David La Haye, Karine Vanasse, Gabriel Hogan, Peter Cockett, Élizabeth Chouvalidzé, Jolyane Langlois, Éloïsa Laflamme-Cervantes
Na haar rol in ‘Monster’ (2003) ziet Charlize Theron er in ‘Head in the Clouds’ weer een stuk beter uit. En voor de liefhebbers; ze gaat ook nog eens uit de kleren!
Gilda (Charlize Theron) is niet het type meisje dat zich iets aantrekt van regels of gebruiken. Plezier maken, dat wil ze! Het is begin jaren dertig als ze Guy (Stuart Townsend) leert kennen. Een verlegen, Ierse student aan de universiteit van Cambridge die vanaf hun eerste ontmoeting helemaal weg is van haar. En zij stiekem ook van hem. Haar hedonistische levensstijl laat het echter niet toe dat ze zich aan iemand gaat binden. Een relatie komt er dan ook niet en wanneer haar moeder overlijdt verlaat ze Engeland om na enige jaren uiteindelijk in Parijs te belanden, waar ze een succesvolle fotografe wordt. Ze nodigt Guy – inmiddels leraar – uit om langs te komen en die hoeft daar geen seconde over na te denken. Samen met Mia (Penélope Cruz), een Spaanse studente verpleegkunde en fotomodel, wonen Guy en Gilda zelfs enige tijd onder een dak en vliegen de vonken er bij tijd en wijlen vanaf. Tot het moment dat Guy en Mia zich geroepen voelen om in Spanje te gaan strijden tegen het oprukkende fascisme. Gilda voelt zich in de steek gelaten door de enige mensen van wie ze echt houdt en weigert hun brieven te lezen en beantwoorden. Als de Tweede Wereldoorlog inmiddels enkele jaren aan de gang is komen Gilda en Guy elkaar in Parijs weer tegen. Dan blijkt eens te meer hoe ver de idealen van beiden uit elkaar liggen. Of toch niet?
Niets ten nadele van Penélope Cruz, maar wat haar rol voor meerwaarde heeft voor het verhaal is niet geheel duidelijk. Zoals er wel meer stukken in zitten die die meerwaarde ontberen. Niettemin zet ze een goede prestatie neer als aandoenlijke, kreupele Mia. Charlize Theron overklast werkelijk iedereen. Elke scène waarin zij zit brengt extra klasse, glamour en sensualiteit. ‘Head in the Clouds’ zou gelijk een stuk minder sterk zijn zonder haar. Iets wat helaas niet gezegd kan worden van Stuart Townsend. Een typisch gevalletje van verkeerd gecast. Een sterke, moderne vrouw als Gilda kan toch onmogelijk een zwak krijgen voor zo’n watje?! Zijn rol vraagt er misschien wel een beetje om, maar wanneer hij zich in de oorlogssituatie begeeft gaat dat het inbeeldingsvermogen echt te boven.
Lachwekkend zijn de scènes die zogenaamd zijn gefilmd in de straten van Parijs… Het is nog net niet alsof Michael Jackson er zijn Billie Jean heeft opgenomen, maar veel scheelt het niet. Dramatische decorkwaliteit en een groot contrast met de echte ‘buitenopnamen’, zoals in Cambridge en Spanje. Het filmwerk is sowieso wat chaotisch soms, waardoor je zeker in het begin de draad even kwijt kunt zijn.
Waarom is de film dan toch de moeite waard, behalve het feit dat Theron zo geweldig is? Voor hopeloze romantici is het in elk geval zeker een verhaal waar je helemaal in op kunt gaan. De film biedt een sfeervolle, glossy kijk op het West-Europa van de jaren dertig en veertig en laat tevens zien met wat voor dilemma veel jongeren in die tijd rondliepen: vechten voor je idealen of kiezen voor persoonlijk geluk? ‘Head in the Clouds’ is een vermakelijk melodrama geworden. Met helaas meer mogelijkheden dan er nu benut zijn.
Brian Ligtvoet