Hedi – Inhebek Hedi (2016)

Recensie Hedi CinemagazineRegie: Mohamed Ben Attia | 88 minuten | drama | Acteurs: Majd Mastoura, Rym Ben Messaoud, Sabah Bouzouita, Omnia Ben Ghali, Hakim Boumsaoudi

De onderdrukking van de Arabische vrouw is al jaren een hot topic. In boeken, films, tijdschriftartikelen, overal komen we haar onderdanige gestalte tegen. Maar hoe zit het met de Arabische man? Klopt het machobeeld dat we van hem hebben, met een slovende echtgenote thuis en zelf rondhangend in het theehuis? Het opgefokte type dat vooraan staat te schreeuwen bij protesten en demonstraties?

Wie niet gelooft in het machocliché van de Arabische man, zou het Tunesisch arthousedrama ‘Hedi’ een kans moeten geven. Het titelpersonage is een vertegenwoordiger van een grote Franse autofabrikant. Nu zijn vader is overleden en zijn broer is vertrokken naar Frankrijk, woont deze Hedi samen met zijn dominante moeder in een Tunesisch provinciestadje. Een gearrangeerd huwelijk is al in de maak. Maar dan vertelt Hedi’s baas dat hij is getransfereerd naar een zomers badplaatsje. En daar, in een luxueus toeristenhotel, leert Hedi eindelijk vrijheid kennen.

Die vrijheid komt in de vorm van Rym, een voluptueus lid van het entertainmentteam. Deze levenslustige vrouw trekt van badplaats naar badplaats, weg van het benauwde familieleven van de gemiddelde Tunesiër. Door haar krijgt Hedi wat meer kleur op de wangen en durft hij zelfs weer te dromen over een carrière als striptekenaar.

In ‘Hedi’ zien we dat het niet uitmaakt of je man of vrouw bent wanneer je bent opgevoed door een dominant en manipulatief type. De narcistische moeder van Hedi is een vreselijk mens dat alles voor iedereen beslist, en maar zelden een goed woord over heeft voor haar zoon. Dat houdt meteen in dat het hoofdpersonage niks heeft van een standaard filmheld. Hedi zegt niet veel en zit voornamelijk een beetje te somberen, zelfs nadat hij Rym heeft ontmoet.

Ondanks die timide hoofdpersoon is ‘Hedi’ goed te genieten. De ontwikkeling die Hedi doormaakt blijft boeien tot het eind. De film is sfeervol, meestal verstild, soms met opzwepende muziek en swingende scènes. Het hotel heeft het weemoedige van een hotel aan het eind van het hoogseizoen, met zijn stille gangen, lege terrassen en verdwaalde klanken. De onthechte wereld van het hotel vormt een groot contrast met de benauwenis van Hedi’s dagelijks leven: het huis waarin hij met zijn moeder woont, de auto waarin hij zijn gearrangeerde verloofde ontmoet.

‘Hedi’ vertelt een klein verhaal, maar een verhaal dat je raakt. Het vertelt over de bijna onmenselijke moed die nodig is om te ontsnappen aan de vertrouwde benauwenis van het eigen bestaan. Voor Hedi is het idee van een zelfstandig leven doodeng. Of het hem uiteindelijk lukt, mag je zelf gaan bekijken.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 3 november 2016
DVD-release: 7 maart 2017