In memoria di me (2007)

Regie: Saverio Costanzo | 118 minuten | drama | Acteurs: Christo Jivkov, Filippo Timi, Marco Baliani, André Hennicke, Fausto Russo Alesi, Stefano Antonucci, Rocco Andrea Barone, Paolo Bizzeti, Massimo Cagnina, Milutin Dapcevic, Matteo D’Arienzo, Ben Pace, Alessandro Quattro

Andrea (Christo Jivkov) is een van de novices die tot priester gewijd zullen worden na een periode waarin de orde hem op geschiktheid zal testen en hij kan bepalen of de orde het antwoord is op zijn zoektocht in het leven. In een klooster op het Venetiaanse eiland San Giorgio Maggiore volgt hij de strikte routine van wassen, gezamenlijk eten, bidden en studeren die alle dagen kenmerkt. De stilte en discipline moet inspireren tot nadenken over het geloof, de anderen die dezelfde weg afleggen en wat je eigen drijfveren zijn om je leven aan God en het geloof te wijden.

Al gauw merkt hij dat een van de andere novices het moeilijk heeft. Als deze Fausto (Fausto Russo Alesi) vrijwillig het klooster verlaat, omdat de twijfels hem te machtig worden, vertelt hun meester (Marco Baliani) dat hij door zijn familie is opgehaald. Andrea heeft Fausto echter de poort in zijn eentje zien verlaten en vraagt de meester waarom hij tegen hen liegt. De meester valt hard tegen hem uit en tijdens de eerstvolgende bijeenkomst van de novices nodigt hij iedereen uit om te vertellen wat ze van Andrea vinden. Wat volgt is een vernietigend oordeel die veel weg heeft van een wraakactie. Andrea incasseert deze klap schijnbaar onbewogen, maar door zijn reactie op de twijfels van nu weer Zanna (Filippo Timi), blijkt dat hij wel degelijk door elkaar is gerammeld.

Ook al gebeurt er weinig, toch is ‘In memoria di me’ een intrigerende film. Door nadrukkelijke stiltes te laten afwisselen met muziek, maar amper door woorden en door de vele insinuerende en suggestieve blikken en door de verschillende ruimtes onder steeds wisselende omstandigheden in beeld te brengen, wordt een onderhuidse spanning opgebouwd die erg ongemakkelijk aandoet. Vooral de prachtige, vaak statische beelden verkillen soms tot op het bot of maken op zijn minst nieuwsgierig.

In eerste instantie lijkt het alsof het een min of meer standaardfilm over het kloosterleven wordt met latente homoseksuele spanningen en machtsmisbruik door superieuren, maar het ligt allemaal subtieler. Na het vertrek van Fausto, de minst sterke rol overigens van een sterk spelende cast, begint er eigenlijk een nieuwe film waarbij het klooster op het eiland fungeert als de binnenkant van Andrea’s hoofd. Al zijn gedachten, twijfels en angsten worden op de een of andere manier zo vormgegeven dat zijn innerlijke worsteling een tastbaar uiterlijk krijgt. Erg mooi.

Diana Tjin-A Cheong

Waardering: 4

Bioscooprelease: 19 juni 2008