Infection – Kansen (2004)

Regie: Masayuki Ochiai | 98 minuten | horror | Acteurs: Michiko Hada, Mari Hoshino, Tae Kimura, Yoko Maki, Kaho Minami, Moro Morooka, Shirô Sano, Koichi Sato, Masanobu Takashima, Isao Yatsu

De plot van ‘Infection’ laat zich zonder enige moeite raden. In een ziekenhuis wordt bij een patiënt een vreemde infectie geconstateerd en deze blijkt al snel zeer besmettelijk. Geen vervelend griepje, maar een heuse dodelijke ziekte. De artsen zien onverklaarbare symptomen en weten niet wat ze ermee aan moeten. Maar ook zij snappen dat groen bloed, draaiende ogen en waanbeelden niet normaal zijn. En wanneer de infectie zich verspreidt weet ook de kijker genoeg; de arme dokters zijn de pineut.

In het geïnfecteerde ziekenhuis gebeuren op de route naar een smerige dood nogal merkwaardige dingen. Maar verklaard worden ze nauwelijks. Steeds terugkerende beelden van mysterieus wiegende schommels, een vrouw die half hallucinerend de hele boel onrustig maakt, rare stemmetjes en alle andere welbekende taferelen komen voorbij. Maar wat ze er nou eigenlijk doen lijkt niemand te weten. ‘Infection’ houdt niet zo van verklaringen en bij de bizarre en tamelijk lachwekkende plottwist wordt duidelijk dat sommige zaken misschien beter niet verklaard kunnen worden.

Soit. Met het verstand op nul valt er dan nog best wel wat te genieten. Het sfeertje zit er lekker in, de acteurs lijken er allemaal wel zin in te hebben en bovendien is het allemaal prima gefilmd en op een prettige manier gemonteerd. Een keertje geen onnodig geschud en opgeblazen onbenulligheden blijkt dan een verademing. De gore is bovendien goed verzorgd, lekker ranzig en wordt gedoseerd in beeld gebracht. En met name de momenten waarop de film zichzelf niet te serieus neemt zijn goed te doen.

Alhoewel allerminst een hoogvlieger – hoe je het ook wendt of keert, de voorspelbare plot en de gebrekkige en soms nagenoeg afwezige uitleg breken de boel toch gewoon op – verveelt ‘Infection’ nooit en stilistisch is het allemaal in orde. Gewoon niet te veel bij nadenken (dat doen de artsen ook niet) en de groene substantie die uit de oogkassen en oren druppelt blijkt nog zijn charmes te hebben ook.

David Croese