Insidious: The Last Key (2018)

Recensie Insidious: The Last Key CinemagazineRegie: Adam Robitel | 103 minuten | horror | Acteurs: Lin Shaye, Leigh Whannell, Angus Sampson, Kirk Acevedo, Caitlin Gerard, Spencer Locke, Josh Stewart, Tessa Ferrer, Aleque Reid, Ava Kolker, Pierce Pope, Bruce Davison, Javier Botet, Marcus Henderson, Amanda Jaros, Judith Drake, Hana Heyes, Thomas Robie

In het kader van ‘het ijzer smeden als het heet is’, verscheen ‘Insidious: The Last Key’. Het gaat hier om alweer het vierde deel uit deze horrorfranchise die in 2010 debuteerde. Na het succes van het eerste deel verschenen daarna om de twee à drie jaar nieuwe producties. Met succes, want de bioscoopzalen bleven volstromen. Dikke kans dat dit vierde deel dus ook een opvolger zal krijgen. Is dat terecht of niet?



In ‘Insidious: The Last Key’ ontdek je meer over de familiegeschiedenis van Elise (Lin Shaye). Deze paranormaal begaafde dame heeft op zijn zachtst gezegd een ‘opmerkelijke’ jeugd gehad. Haar gewelddadige vader (John Stewart) maakte haar het leven zuur en dat heeft haar karakter gevormd. Jaren later wordt Elise gedwongen om haar ouderlijk huis opnieuw te bezoeken als blijkt dat de huidige bewoner last heeft van een kwade entiteit. Samen met haar sidekicks Specs (Leigh Whannell) en Tucker (Angus Sampson) bindt ze de strijd met deze demon aan en herleeft ze haar verleden.



Om de in de eerste alinea gestelde vraag maar meteen te beantwoorden: ja, een vervolg op deze film is zeker terecht. ‘Insdidious: The Last Key’ rechtvaardigt zeker een sequel als dat vervolg hetzelfde niveau heeft als dit vierde deel. Regisseur Adam Robitel weet namelijk precies wat deze reeks zo goed maakt: Lin Shaye! Deze actrice op leeftijd (ze is in de zeventig) zet namelijk een zeer inleefbaar personage neer waarvan je gaat houden. Elise is geen typische heldin, maar een bange ietwat broze vrouw die gezegend is met een paranormale gave waar ze niet om gevraagd heeft. Toch wil ze doen wat goed is en zet ze haar angst(en) opzij. Je kijkt naar een mens van vlees en bloed en niet naar een eendimensionale held.



Naast Shaye valt ook de zwaar onderschatte John Stewart op. Hij zet de brute pa van Elise neer als een even tragisch als monsterlijk mens. Ondanks zijn gruweldaden blijft hij menselijk. Erg knap en een mindere acteur was niet verder gekomen dan een karikatuur. Whannell en Sampson moeten voor de komische noot zorgen, maar komen niet lekker uit de verf. Het tweetal schurkt dan ook regelmatig tegen de irritatiegrens aan. Op een grappige woordspeling na valt er weinig te (glim)lachen om dit clowneske duo. Te griezelen valt er gelukkig wat meer. De spanningsopbouw is klassiek, wat betekent dat er spannende muziek klinkt als er – uiteraard heel langzaam – naar een deurklink gegrepen wordt of er een vreemde schaduw te zien is. De reden dat deze clichés werken, is omdat je meeleeft met Elise. Het acteerwerk tilt deze film naar een hoog niveau.



‘Insdidious: The Last Key’ is een toffe film die fans van de serie zeker zal boeien. Verwacht geen schokkende dingen, maar wel een prima spookhuisfilm waarin je meer te weten komt over misschien wel de oudste heldin uit een griezelfilm ooit.

Frank v.d. Ven

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 11 januari 2018
DVD- en blu-ray-release: 23 mei 2018