Interview Jim Taihuttu (‘Wolf’)
Amsterdam, café-restaurant Stanislavski, Stadsschouwburg, 8 september 2013
De uit Venlo afkomstige regisseur en scenarioschrijver Jim Taihuttu (32) is in korte tijd uitgegroeid tot een van de meest veelbelovende talenten op filmgebied van Nederland. Na het geslaagde speelfilmdebuut ‘Rabat’ is het nu tijd voor een andere kant van de samenleving in ‘Wolf’. De rauwe misdaadfilm geeft een portret van de harde criminaliteit en het hopeloze toekomstperspectief van de jongeren in Nederlandse achterstandsbuurten.
Dat ‘Wolf’ en ‘Rabat’ niet volledig los van elkaar staan wordt duidelijk uit de vorming van het idee van de laatste film. “In de voorbereiding van ‘Rabat’ was ik met Marwan (Kenzari) aan het joggen en voor zijn personage waren we naar iets op zoek als achtergrond, toen kwamen we hierop uit. Maar dit ging eigenlijk veel te ver, dus hebben we het laten liggen. Maar het leek ons wel een tof idee, dus later hebben we het weer opgepakt en is het personage van Wolf eruit geboren.” Maar dat het een andere film dan ‘Rabat’ is geworden kan geen twijfel over bestaan. Taihuttu denkt zelfs dat ‘Rabat’ ervoor heeft gezorgd dat ‘Wolf’ er heel anders uit kwam te zien. “Juist door de positieve ontvangst van ‘Rabat’ is ‘Wolf’ grimmiger geworden, maar het idee om een boksfilm te maken te maken was er al wel.”
Niet verzonnen
De problemen met criminele jongeren die in ‘Wolf’ aan het licht komen zijn voor veel mensen nieuw. “De ontkenning van dit soort criminaliteit speelt nog steeds, het duurt echt nog een paar jaar voordat men weet dat dit aan de hand is. Toch zie je als je nu de kranten goed in de gaten houdt gewoon allemaal berichten waarvan je denkt, wat heftig allemaal met al dat schieten en zo.” Van het eventueel romantiseren van de gebeurtenissen in de film wil de filmmaker niks weten. “Het moest gewoon echt zijn. Alles wat in de film gebeurt komt uit krantenknipsels, ik wilde niet zelf shit gaan verzinnen.” En om het zo echt mogelijk te maken is er veel research gedaan bij dat soort (semi)criminele jongeren. “We hebben daar heel veel tijd in gestoken. Marwan heeft hele avonden met van die jongens gezeten. Om op die manier gewoon de taal en houding en zo hetzelfde te krijgen.”
Het hoofdpersonage Majid (Marwan Kenzari) is een keiharde crimineel die vaak niet op elk punt de juiste keuzes maakt. “Het meegeven van een goed moraal aan de personages is een verlokking die je moet weerstaan. Ik heb ook geprobeerd om juist niet mijn eigen moraal op het verhaal los te laten. Er moesten gewoon een aantal echt slechte dingen in voorkomen, een vrouw slaan bijvoorbeeld.” Toch is het door het opkomen voor vrienden en familie moeilijk om helemaal geen empathie voor hem te hebben. “Dat was ook een van de moeilijkheden van dit project. We dachten: hoe gaan we de film zo maken dat je hem toch niet haat. Je hoeft niet van hem te houden of hem in één keer te adopteren of zo. Maar je moet wel denken, shit.. het is niet allemaal slecht.”
Zwart-wit
‘Wolf’ is de eerste Nederlandse zwart-wit film in jaren, maar dat is op geen enkel moment een obstakel geweest. “Ik wist gewoon meteen: dit moet zwart-wit zijn. Dat past goed bij die harde wereld. Je moet er sowieso niet mee bezig zijn of mensen het wel leuk gaan vinden. Ik wil gewoon mijn eigen ding maken.” Taihuttu merkt op dat het hebben van een eigen productiemaatschappij daar ook erg bij helpt: “Door Habbekrats zijn we heel vrij in wat we kunnen maken. We hoeven met veel minder dingen rekening te houden dan bij een grote productiemaatschappij het geval zou zijn.” Hoe erg ook gehecht aan de eigen stempel, goed kijken naar andere werken kan volgens de filmmaker nooit kwaad. “Ik hou heel erg van de films van Wim Wenders films en het vroege werk van Scorsese of bijvoorbeeld de ‘Pusher’-trilogie van Refn. Dat zijn gewoon films die ik tof vind en dat zijn mensen waarvan ik denk wat te kunnen leren.”
Of de film daadwerkelijk kan helpen bij het oplossen van de problemen met criminele jongeren betwijfelt de regisseur. “Ik denk vooral dat de film kan helpen bij het geven van een beter inzicht. Misschien voelen sommige mensen zich wat meer begrepen, en zullen andere mensen het wat meer begrijpen.” Een wereldverbeteraar noemt Taihuttu zichzelf niet. “Ik vind het gewoon tof om een film te maken die er nog niet is. Het gaat mij niet alleen maar om het film maken, het moet wel over iets gaan dat ik zelf belangrijk vind.”
Robin Zwaan