Jeepers Creepers 2 (2003)
Regie: Victor Salva | 99 minuten | horror | Acteurs: Ray Wise, Jonathan Breck, Garikayi Mutambirwa, Eric Nenninger, Nicki Aycox, Marieh Delfino, Diane Delano, Thom Gossom Jr., Billy Aaron Brown, Lena Cardwell, Al Santos, Travis Schiffner, Kasan Butcher, Josh Hammond, Tom Tarantini, Drew Tyler Bell, Luke Edwards, Shaun Fleming, Justin Long, Bob Papenbrook, Jon Powell, Marshall Cook, Joe Reegan, Stephanie Denise Griffin, Nicholas George, Phillip Currie, Andrew Reville, David Zepeda, Julie Soper, Darren Robertson
Deze ‘Jeeper Creepers 2′ is een vervolg op ‘Jeepers Creepers’ (JC) uit 2001 en speelt zich af direct nadat de gebeurtenissen zich daarin hebben afgespeeld. Het is weer geregisseerd door Victor Salva die rap van start gaat en opent met een scène waarin de inmiddels bekende ‘Creeper’ zijn eerste slachtoffer maakt. Direct daarna verplaatst het beeld zich naar een bus met jongeren die over een verlaten landweg rijden. En wanneer door toedoen van de Creeper de bus op een verlaten weg komt vast te zitten is met een beetje verbeelding al bij voorbaat in te vullen dat de jongeren door toedoen van de op strooptocht zijnde Creeper de nodige benauwde uurtjes zullen beleven.
En wat dat betreft wordt er in deze film, overeenkomstig dat in ‘JC’ het geval was, de nodige geslaagde spanning opgeroepen in een verhaal waarin ook actie en vaart in ruime mate voorhanden zijn. Waarbij door de grootte van de groep jongeren de Creeper in zijn onverzadigbare honger meerdere slachtoffers kan maken en de dreiging die ervan hem uitgaat voortdurend aanwezig is. Regisseur Salva laat dit resulteren in tal van effectieve schrikmomenten en geslaagd overkomende confrontaties. Deze worden niet in het minst mogelijk gemaakt door de Creeper’s bovennatuurlijke eigenschappen en onwaarschijnlijk incasseringsvermogen waardoor de voor de jongeren weinig benijdenswaardige ontwikkelingen zich gedurende lange tijd kunnen afspelen. Het zijn echter niet alleen de slachtoffers van de Creeper, maar het is ook de Creeper zelf die het daarbij het nodige te verduren krijgt en dit biedt dan ook tevens op gepaste wijze de gelegenheid voor meerdere geslaagde en al dan niet bloederige speciale effecten zodat de liefhebbers van grafische georiënteerde taferelen hierover in elk geval niet veel te klagen hebben.
Daarnaast is ook de nodige humor in deze film in ruime mate aanwezig. Ook de Creeper levert hieraan een bijdrage door het gevoel voor zwartgallige humor waarover hij blijkt te beschikken. Zijn vermomming als vogelverschrikker, de manier waarop hij vanachter het raam van de bus zijn beoogde slachtoffers toegrijnst, de knipoog en de hoofdknikjes die hij daarbij uitdeelt en diverse andere van zijn handelingen …de humor is er herhaaldelijk duidelijk in te bespeuren. Dit geldt ook voor de confrontaties die met de Creeper plaatsvinden. Een door de Creeper onthoofd slachtoffer dat seconden lang blijft staan en met zijn armen in de rondte maait? De Creeper die geen greintje last heeft van zijn eigen half weggeschoten hoofd? En die dat simpelweg kan vervangen door het hoofd van een van zijn slachtoffers? De in deze en andere situaties en ontwikkelingen ingebouwde humor zorgt voor een bij tijd en wijle luchtige sfeer, een sfeer van minder duistere aard dan zoals die in de film uit 2001 zo kenmerkend aanwezig is. En hoewel de slachtoffers van de Creeper de humor van de voor hen weinig hoopgevende ontwikkelingen niet bepaald kunnen waarderen, levert het voor de kijker wel de nodige geslaagde komische noten in dit verhaal op.
En daarmee wordt ook duidelijk dat deze film met een duidelijk andere insteek is gemaakt dan zijn voorganger. En regisseur Salva weet daarbinnen de opgeroepen spanning en horror met de nodige actie en de diverse komische noten meestentijds geslaagd te combineren. En kwamen in ‘JC’ de bovennatuurlijke eigenschappen van de Creeper te overtrokken over, hier blijken ze in combinatie met de luchtigere toonzetting van deze film des te beter in het geheel te passen. Ze leveren, ook door de speciale effecten die daarmee de revue kunnen passeren, juist een geslaagde bijdrage daaraan, hoewel met name de hardcore horrorjunk er het nodige ongenoegen aan zal beleven dat ook de werkelijk duistere horror zoals Salva die in ‘JC’ herhaaldelijk zo effectief wist op te roepen, hiermee op een beduidend lager pitje komt te staan.
Dit komt ook doordat, in tegenstelling tot in ‘JC’, de betrokkenheid van de kijker met de diverse personages wel wat te wensen overlaat. Salva heeft in dit vervolg gekozen voor het voor vele horrorfans zo bekende recept van een groep personen die langzaam wordt uitgedund door een bedreiging van buitenaf waarbij er gedurende lange tijd geen hulp in te roepen of te verwachten is. De schermtijd wordt hierbij verdeeld over teveel personages die op een enkele uitzondering na over weinig diepgang blijken te beschikken en die zich clichématig genoeg vooral overgeven aan de traditiegetrouwe meningsverschillen en onderlinge ruzies. De betrokkenheid met hun lotgevallen is hier dan ook ver te zoeken, temeer omdat enkele aanvankelijk nog als vrij sympathiek overkomende personages gedurende de diverse ontwikkelingen wat vervelende karaktertrekjes gaan vertonen. En hoewel regisseur Salva ten opzichte van ‘JC’ de nodige ingrediënten in dit vervolg beter op elkaar weet af te stemmen, is dat aangaande de op te brengen noodzakelijke identificatie en het daarmee gepaard gaande medeleven met de diverse personages duidelijk niet het geval.
Ook op andere punten is wel wat aan te merken. Allereerst worden de vragen die in ‘JC’ rezen hier niet beantwoord en daarnaast zullen ook de herhaaldelijke onlogische handelingen van de jongeren en andere twijfelachtige tot onverklaarbare gebeurtenissen voor de nodige gefronste wenkbrauwen zorgen. Waarom rijden er zo weinig auto’s op de ‘big road’ waar de bus van de jongeren op is gestrand? Waarom voelen de jongeren zich veilig in de bus wanneer is gebleken dat de Creeper daarin moeiteloos gaten kan slaan? En waarom klimmen ze niet door de gebroken ruiten van de bus naar buiten wanneer ze eruit willen ontsnappen? Hoe is de aan het slot opduikende boer die met de Creeper de strijd aanbindt in staat in zo’n korte tijd een dergelijk uit de kluiten gewassen wapen te maken waarmee hij harpoenen kan afvuren? Als de Creeper zo onmenselijk sterk is, hoe kunnen dan nog zoveel personages in een gevecht nog zoveel tegenstand aan hem bieden? En zo vallen er nog wel meer twijfelachtige zaakjes op die duidelijk maken dat Salva ook deze keer niet al teveel moeite doet om de onlogischheden in zijn verhaal te verhullen of verklaarbaar te maken.
Aan de andere kant is het de vraag hoe zwaar daaraan getild moet worden, gezien de duidelijk andere bedoelingen waarmee deze opvolger van ‘JC’ is gemaakt en die daardoor ook moeilijk met zijn voorganger is te vergelijken. Voor de horrorfan die de voorkeur geeft aan een evenaring van de duistere sfeer die in ‘JC’ zo overheersend aanwezig is en die daarbij hoopt op een verbetering van de minpunten die in ‘JC’ te onderkennen zijn zal dit vervolg waarschijnlijk een teleurstelling zijn. Voor degenen die echter openstaan voor de luchtiger aanpak van dit vervolg zullen de pluspunten de minpunten ver overtreffen en heeft deze ‘teenage slasher movie’ al met al genoeg geslaagd entertainment te bieden.
Frans Buitendijk
Waardering: 3
Bioscooprelease: 30 oktober 2003