Kill Bill: Vol. 1 (2003)

Regie: Quentin Tarantino | 111 minuten | actie, drama, thriller, avontuur, misdaad | Acteurs: Uma Thurman, David Carradine, Lucy Liu, Daryl Hannah, Vivica A. Fox, Michael Madsen, Juli Dreyfus, Chiaki Kuriyama, Sonny Chiba, Chia Hui Liu, Michael Parks, Michael Bowen, Jun Kunimura, Kenji Ohba, Yuki Kazamatsuri

De schrijver, regisseur en acteur Quentin Tarantino werd in 1992 wereldwijd bekend toen het door hem geschreven en geregisseerde ‘Reservoir Dogs’ bij zowel publiek als pers in de smaak viel. Deze geweldige start gaf hem de financiële middelen om zijn andere scripts (‘Pulp Fiction’ en ‘Jackie Brown’) te verfilmen. Ook andere regisseurs kregen interesse in het werk van Tarantino met als gevolg dat ‘True Romance’ (Tony Scott), ‘Natural Born Killers’ (Oliver Stone) en ‘From Dusk Till Dawn’ (Robert Rodriguez) uitgebracht werden. ‘Jackie Brown’ was in 1997 het laatste project van Quentin Tarantino. Nu zijn we zes jaar verder en de verwachtingen zijn ontzettend hoog van de comeback waar alle fans zo lang op hebben moeten wachten. Die comeback “The 4th Film By Quentin Tarantino” heeft de naam ‘Kill Bill: Vol.1’.

Uma Thurman speelt de hoofdrolspeelster met als naam “The Bride”. Een echte naam heeft ze wel, maar deze wordt verder niet genoemd. Sterker nog, de twee keer dat ze haar naam uitspreekt is er een censurerende piep overheen geplaatst.

‘Kill Bill: Vol.1′ is niet te vergelijken met eerder werk van Tarantino. Natuurlijk zijn er de herkenbare elementen die in elke film terug komen: veel actie, veel geweld, veel bloed en een zorgvuldig samengestelde soundtrack, maar dit hadden we niet anders verwacht. De film is een mengelmoes van de genres waar Quentin van houdt.

De actie is buitengewoon mooi. De choreografie zit overal erg goed in elkaar en de gevechtscènes zijn origineel, mooi in beeld gebracht en met vlagen komisch. Het zwaardvechten voert de boventoon gedurende de film. Er mochten geen special effects worden gebruikt om deze met actie overladen scènes in beeld te brengen, zelfs de bloed-effecten moesten op de ouderwetse manier gebeuren: met bloed gevulde condooms die open spatten. Hierdoor krijg je nooit het idee dat je naar een computerspelletje zit te kijken, het nadeel is wel dat er onwaarschijnlijk veel bloed vloeit.

Ook de spaghettiwestern en het animé-genre komen aan bod. Zo wordt de geschiedenis van O-Ren (Lucy Liu) verteld in anime. De overstap van het ene genre naar het andere of van zwart-wit naar kleur gaat haast onopgemerkt. Dit komt vooral omdat de verschillende elementen in het verhaal dit toelaten.

Oorspronkelijk was het eigenlijk gemaakt als één film. Een film van vier uur was toch echt te lang en er was geen seconde meer die Quentin Tarantino uit de film wilde halen. Zo kwam het voorstel om twee delen te maken: Vol. 1 en Vol. 2 (2004). Het is nooit leuk om een ’to be continued’ te krijgen als je net lekker in het verhaal zit maar ja, liever twee keer ‘Kill Bill’ dan een verknipte ‘Kill Bill’. De film zelf is ook opgedeeld in verschillende hoofdstukken. Deze delen zijn niet chronologisch en bevatten ieder regelmatig flashbacks.

‘Kill Bill’ is een uitstekende actiefilm die het wachten zeker waard was.

Alex van Wankum

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 20 november 2003