Knucklehead (2010)

Regie: Michael W. Watkins | 109 minuten | drama, komedie | Acteurs: Mark Feuerstein, Melora Hardin, Pal Wight, Dennis Farina, Rebecca Creskoff, Bobbé J. Thompson, Will Patton, Saul Rubinek, Kurt Doss, Raziel Jordan

Heel af en toe verschijnt er wel in het nieuws zo’n berichtje over een obese man of vrouw die met behulp van ambulancepersoneel of zelfs een speciale kraan uit zijn of haar huis getakeld moet worden. Een dergelijke gebeurtenis moet het hoogtepunt van hilariteit betekenen in de film ‘Knucklehead’. Maar dan zit de persoon in kwestie vast in de deur van het toilet in de bus waarin hij zojuist zijn behoefte heeft gedaan. En de rest van de passagiers vergast heeft met de heerlijke lucht die daarbij vrijkomt. Als je dit wél grappig vindt, moet je ‘Knucklehead’ zeker een kans geven. Er komen namelijk nog meer scheetgrappen in voor. Vind je dit echter ook het toppunt van slechte smaak is dat gek genoeg nog geen reden om de film te skippen. Tussen de banale humor door wordt er namelijk nog een verhaal verteld dat stiekem best vermaakt én ontroert.

De 35-jarige boomlange en omvangrijke Walter woont zijn hele leven al in een weeshuis. In de pubertijd was hij al meer dan twee meter en hij rekende er toen al niet meer op dat hij geadopteerd zou worden. Dankzij zijn lengte en gewicht is hij ook nogal onhandig, wat hem er niet van weerhoudt zijn taak als klusjesman in het kindertehuis met liefde te vervullen. Hij is geliefd door het personeel én heeft een speciale band met Henry, een jochie dat ook al te lang in het weeshuis woont. Door een ongelukje brandt een deel van het kindertehuis af en na inspectie blijkt dat de boel allang onveilig verklaard had moeten worden. De verzekeringspremies zijn al een tijdje niet betaald, maar gelukkig krijgt de directrice uitstel: als ze binnen de termijn 25.000 dollar op kan hoesten mag het weeshuis blijven bestaan en hoeven de kinderen niet naar pleeggezinnen.

Ondertussen maken we kennis met Eddie Sullivan, een trainer van MMA-vechters. Hij blijkt ook flinke geldproblemen te hebben en moet binnen no time een schuld aflossen bij zijn bookie. Zijn vader, een eenvoudige sportschoolhouder, geeft hem slechts één raad: “Bid.” Zo komt Eddie in de kerk bij het weeshuis terecht, ontmoet per toeval Walter en ruikt zijn kans: hij gaat de imposante reus opleiden tot vechter en ze delen het prijzengeld dat Walter ongetwijfeld gaat winnen bij een belangrijk toernooi in New Orleans. Directrice en non Francesca ziet het wel zitten, maar stuurt voor de zekerheid medewerkster Mary mee op pad, om zeker te weten dat Eddie er niet met het geld vandoor gaat.

Wat volgt is een roadtrip, waarbij Mary en Eddie elkaar alsmaar aardiger gaan vinden (uiteraard met de nodige strubbelingen in het begin), Walter zijn blik op de wereld verbreedt en zijn roeping als held kan verwezenlijken en steeds meer gaat groeien in zijn rol als vechter. Het blijft een goedzak die nauwelijks een vlieg kwaad kan doen, maar zijn buitenproportionele lichaam én rechtvaardigheidsgevoel helpen een handje mee. Voor de spanning (…) moet de crimineel en zijn handlanger zorgen, die – je raadt het al – als onderhandelingsmiddel Henry maar even ontvoert.

‘Knucklehead’ moet het duidelijk niet hebben van de originele insteek. De plot hangt van toevalligheden en geluk aan elkaar. Maar de acteerprestaties zijn heel behoorlijk: Wendy Malick is erg leuk als vastberaden en zelfverzekerde non en ook Melora Hardin en Mark Feuerstein weten hun clichématige rollen toch goed te verkopen. Er is een kleine rol voor Will Patton (als vader van Eddie), maar het is altijd een plezier om hem aan het werk te zien. Jammer genoeg is de rol van Dennis Farina meer een karikatuur dan dat hij de kans krijgt om zijn talent te laten zien, maar gelukkig verrast Paul Wight, ook wel bekend als The Big Show, wél met zijn vertolking van grote goedzak. De scènes waarin hij met Henry of Tina zit zijn daarvan goede voorbeelden. Als je de makers de kinderachtige humor kunt vergeven, is ‘Knucklehead’ nog best een aardige film, zeker als je er van uitgaat geen enkel origineel idee in de film aan te treffen.

Monica Meijer