Kop op (2022)

Regie: Marieke Blaauw, Joris Oprins, Job Roggeveen | 50 minuten | animatie, familie | Originele stemmencast: Nasrdin Dchar, Steye van Dam, Paulien Cornelisse, Fockeline Ouwerkerk, Soundos El Ahmadi, Sabri Saad El Hamus

Drie-eenheid Job, Joris en Marieke maakt prachtige, inventieve animatiefilmpjes, waarmee ze internationaal ook hoge ogen scoren. Hun short ‘A Single Life’ (2014) werd bijvoorbeeld voor een Oscar genomineerd en ‘Kop Op’ (2017), een 20 minuten durend animatiefilmpje, verzilverde de nominatie voor de International Emmy Kids Awards in 2018. Het universum dat het trio met dit filmpje geschapen heeft, bood zoveel potentie, dat een serie een logisch gevolg was. En zo werd ‘Kop op’ de serie een feit.

Voor wie de short niet kent: ‘Kop op’ gaat over drie tienervrienden: Marjolein, Sef en Wesley. Ze zitten niet alleen bij elkaar op school, ze brengen ook graag hun vrije tijd met elkaar door. Ze hebben een verlaten caravan ingericht als onofficieel ‘clubhonk’. Op een dag stuiten ze daar vlakbij in de buurt op een afgedankte wasmachine. Per toeval ontdekken ze iets gruwelijks en fantastisch tegelijk: als je met je hoofd in de wasmachine kijkt, raak je je hoofd kwijt. Maar de volgende die zijn hoofd er dan in steekt, krijgt jouw hoofd! Het hoofd van die tweede persoon kan dan op de eerste, of zelfs een derde persoon terecht komen… Hoewel de stemmen niet ‘meegaan’ met het hoofd, leidt het trio zo menig familielid om de tuin en kunnen ze elkaars plek innemen als dat nodig is. Superhandig!

‘Kop op’ – de bioscoopfilm – is een selectie van vijf afleveringen van de tv-serie, van elk zo’n tien minuten. De film bestaat uit introductiefilmpje ‘Wasmachine’ (zodat je weet en begrijpt hoe de vrienden het geheim van dit magische apparaat ontdekken); ‘Bassie’ (waarin Sef per ongeluk het hoofd – uh, de kop – van een loslopende hond krijgt); ‘Klusvlog’ (waarin Marjolein en Wesley van hoofd wisselen, omdat Wesley een oogje heeft op Marjoleins zus en haar zijn vlog wil laten zien, maar dat niet durft als zichzelf); ’Tongen’ (waarin Wesleys verliefdheid op Marjoleins zus met hulp van Sef een stapje verder gaat) en ‘Ramadan’, waarin de neef en nicht van Sef op bezoek zijn uit Marokko en het hem tijdens de voor hem toch al lastige Ramadan nog moeilijker maken).

De rode draad in de filmpjes is dat het verwisselen van het hoofd soms bewust gebeurt, soms per ongeluk, maar dat de situaties bijna altijd een positief effect hebben. Het je letterlijk verplaatsen in de ander levert voor de tieners inzichten op waar ze van leren. Toch ligt deze boodschap er beslist niet dik bovenop. De eigenwijze, maar voor kenners van het werk van deze getalenteerde filmmakers inmiddels zeer herkenbare, animatiestijl, is gedetailleerd (let bijvoorbeeld eens op het verkeersbord in het park of de posters aan de muur) en hoewel het nergens realistisch is, zijn bepaalde omgevingen zo herkenbaar (de kapstokjes in school, de inrichting van het schoolplein, de huizen waar de vrienden wonen), dat het ook meteen vertrouwd aanvoelt. Heel leuk dat deze filmpjes op het witte doek te bewonderen zijn. Meer fans voor dit dubbele trio: Sef, Marjolein en Wesley en Job, Joris en Marieke!

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 21 april 2022