Kuyt (2017)

Regie: Deborah van Dam | 69 minuten | documentaire

De verloren zoon die voetbalclub Feyenoord na achttien lange jaren het landskampioenschap schenkt. Het klinkt als een sprookje. Maar televisiedocumentaire ‘Kuyt’ laat zien dat ook een mooi sprookje alleen nog niet genoeg is.

Dirk Kuyt, want om deze voetballer gaat het hier, trok na enkele jaren Quick Boys en FC Utrecht naar het grote Feyenoord. De spits beleefde er een bloeiperiode. Hij scoorde in drie seizoenen 71 competitiedoelpunten en groeide er naar eigen zeggen tot volwassen mens. De altijd hardwerkende aanvaller en de club van niet lullen maar poetsen vormden samen een gouden combinatie. Eén smetje: hij won er nooit een prijs. Ook Feyenoord zelf stond in de jaren daarop nooit meer op de hoogste trede.

Na een vervolg in Engeland (Liverpool) en Turkije (Fenerbahçe SK) was het in 2015 zover. Kuyt keerde terug bij zijn Feyenoord. Van afbouwen was geen sprake. Kampioen worden, dat was het enige dat telde. Maar dan zet trainer Giovanni van Bronckhorst hem aan het begin van de documentaire, met nog een aantal wedstrijden te gaan, op de bank.

Het gevolg is een ontstemde Kuyt. Het tekent de persoonlijkheid van de spits, maar de neutrale kijker ziet vooral een zeurende voetbalmiljonair. Het kinderlijke gedrag zorgt ervoor dat de kloof tussen speler en publiek eerder groter dan kleiner wordt. Kuyt is bovendien niet de man van de diepzinnige uitspraken. Of de kijker echt toegang tot de voetballer krijgt, blijft ongewis.

Ook wat betreft vorm is ‘Kuyt’ weinig spannend. Obligate scènes van Kuyt op een massagetafel, voetballend met zijn zoontje in zijn immense achtertuin en dollend met gehandicapten op een open dag van zijn stichting. Het plaatje van de ideale schoonzoon gaat al snel vervelen. Feyenoord-fans zullen er wellicht van smullen, voor de neutrale kijker valt er weinig te beleven. De documentaire, en Kuyt zelf, is op zijn best als de speler het voetbalveld betreden mag. Magisch is het niet te noemen, daar is Kuyt als speler te ongepolijst voor, maar het zijn wel de momenten waarop ‘Kuyt’ het meest weet te beroeren. Met die laatste, glorieuze kampioenswedstrijd, waarin de voetballer drie doelpunten maakt, als hoogtepunt. Het is lang wachten tot het zover is.

Wouter Los

Waardering: 2