Linda Linda Linda (2005)

Regie: Yamashita Nobuhiro | 114 minuten | komedie, muziek | Acteurs: Bae Doo-Na, Aki Maeda, Yu Kashii, Shiori Sekine, Shione Yukawa, Yuko Yamazaki, Saori Sekino, Takayo Mimura, Masahiro Komoto, Kahori Fujii, Jason Grey

Wat te doen als je band vlak voor het jaarlijkse festival uit elkaar valt door een blessure van gitariste Moe en ruzie tussen oprichters Kei en Rinko? De meiden Nozumi, Kei en Kyoto willen niet opgeven. De liefde voor de muziek zit er te diep in. Dan maar een nieuwe zangeres! En wat voor één!

De Koreaanse Song komt toevallig net langs als de drie meiden moedeloos bij de pakken neer willen gaan zitten en quasi-grappig besluiten dat de eerstvolgende die voorbijloopt de nieuwe zangeres moet worden. De arme Song zegt ja, amper begrijpend wat de meiden haar vragen.

Wat daarna volgt is het typische verhaal dat je in zo veel schoolfilms tegenkomt. De meiden staan voor een grote opdracht: zich klaarmaken voor een optreden in een paar dagen tijd. Dag en nacht oefenen betekent langzaam maar zeker beter worden, maar ook op de verkeerde momenten in slaap vallen, afspraakjes met vriendjes missen, en rare dromen krijgen. En natuurlijk lijkt alles op het laatste moment in de soep te lopen…

De titel van de film is ontleend aan een van de liedjes die ze oefenen. Omdat ze te weinig tijd hebben om eigen werk te schrijven, besluiten de meiden maar nummers van de in Japan populaire punkgroep The Blue Hearts te coveren. De bizarre teksten sluiten naadloos aan bij de hilarische belevenissen van de meiden, met het aanstekelijke ‘Linda Linda Linda’ als hoogtepunt.

Deze Japanse schoolfilm is een geslaagde komedie geworden: pretentieloos en grappig, precies zoals het hoort. De vrolijke muziek, de grappige uitstapjes naar een schoolfilmploeg, en de tijd die er genomen wordt om het verhaal op te bouwen, dragen allemaal bij aan het kijkplezier.

De Koreaanse Song (Bae Doo-Na) is duidelijk de ster in ‘Linda Linda Linda’. Vooral zij en Kyoto, die heimelijk verliefd is op de verlegen jongen Kayuzi, krijgen de aandacht, maar het hindert niet dat niet elk bandlid even uitgebreid over het voetlicht komt. Je hebt immers geen uitgebreide karakterstudies nodig om een zeer vermakelijke coming-of-agekomedie te maken.

Daniël Brandsema