Little Black Spiders (2012)
Regie: Patrice Toye | 90 minuten | drama | Acteurs: Line Pillet, Charlotte De Bruyne, Dolores Bouckaert, Ineke Nijssen, Nathalie Verbeke, Martha Vandermeulen, Romy Louise Lauwers, Marjan de Schutter, Dorien de Clippel, Flor Faes, Sam Louwyck, Wim Helsen, Siska Bouwen, Sara de Bosschere, Francine Heuse, Lynn van Royen, Jan Livens, Charlotte Demulder, Indra de Bruyn
1978 in Vlaanderen. Jonge zwangere meisjes worden verborgen voor de buitenwereld, want een kind op de wereld zetten als minderjarige was in die tijd een groot taboe. Op de zolder van een ziekenhuis in Lommel wachten de meisjes in afwachting hun bevalling af. Onder toezicht van de zusters lijkt hen niks te kort te komen. Maar schijn bedriegt. De meisjes moeten hun naam veranderen en een contract ondertekenen waarin staat dat ze hun pasgeboren baby’s afstaan voor adoptie. De jonge Katja is de nieuwste in de groep en begrijpt nauwelijks waarom ze zo is afgesloten van de buitenwereld. Want Katja wil terug naar de echte wereld en haar kindje houden. Maar ook zij heeft het contract getekend, niet wetende wat voor gevolgen het zal hebben.
‘Little Black Spiders’ klinkt zo als een zware film, maar dat valt heel erg mee. Regisseuse Patrice Toye gaf in een interview aan haar film ook een hoopvolle sfeer mee te willen geven. En aan te tonen dat de meisjes het ook leuk hadden samen. Dat laatste is gelukt, maar dat gaat wel ten koste van de problematiek in ‘Little Black Spiders’, die een beetje naar de achtergrond lijkt te verschuiven.
Toye heeft de film in eerste instantie gemaakt om het onderwerp aan het licht te brengen. Er bestond in 1978 in Lommel namelijk écht een afdeling waar zwangere meisjes zaten die hun kind moesten afstaan aan kinderloze echtparen. Sterker nog: de afdeling heeft nog tot 1982 bestaan. Toye lijkt daardoor niet helemaal te weten welke kant ze op wil met de film en dat is constant te merken.
In sommige scènes is de schrijnende situatie van de meisjes duidelijk voelbaar. Bijvoorbeeld als de hoofdzuster aan Katja uitlegt dat ze de gehele situatie uiteindelijk zal vergeten en verder zal gaan met haar leven. De zwangerschap van de meisjes wordt als een ongelukje afgedaan dat makkelijk kan worden opgelost zonder al te ernstige gevolgen. Anderzijds laat Toye de meisjes ook typische puberale dingen doen als stiekem roken, afspreken met jongens en de slappe lach hebben. Door de onsamenhangende manier waarop dit wordt afgewisseld raak je nooit echt betrokken bij de meisjes en dringt de ernst van de situatie niet altijd door. Ook het karakter van hoofdrolspeelster Line Pillet heeft hiermee te maken. Pillet speelt goed, maar haar Katja is zodanig naïef dat je af een diepe zucht slaakt als ze weer eens dingen niet goed doorheeft.
Qua sfeer doet ‘Little Black Spiders’ meer dan eens denken aan de Australische film ‘Picnic at Hanging Rock’ van Peter Weir. Die film ging ook over een groep jonge meisjes die bij elkaar woonden en waarvan er een paar onverklaarbaar verdwenen. Ook stilistisch gezien zijn er veel overeenkomsten, zoals de vervreemdende sfeer en het licht erotische tintje in scènes. Met name wanneer de meisjes met z’n allen in het bos liggen. Die erotische sfeer exploiteert Toye dan wel weer door meisjes met elkaar te laten zoenen en ze net iets te vaak naakt te tonen. Dit soort scènes hadden veel meer mystiek gehad, wanneer Toye niet alles had getoond. Ook het heftige maar enigszins sentimentele einde doet afbreuk aan ‘Little Black Spiders’. Op dat moment maakt het je als kijker allemaal niet zo veel meer uit wat er met Katja gebeurt. De interesse is dan al verschoven naar Charlotte de Bruyne die de pittige Roxanne speelt.
Dankzij ‘Little Black Spiders’ maken we wel kennis met een nieuwe generatie Vlaamse actrices, die vast nog ver gaan komen. Het acteerwerk van de meisjes en de soms hypnotiserende sfeer maken de film. Toch heeft Patrice Toye veel laten liggen in ‘Little Black Spiders’. Het heftige onderwerp komt niet voldoende uit de verf en Toye lijkt niet te kunnen kiezen tussen inhoud en stijl.
Shelley Eimers
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 11 oktober 2012